19 november 2005

DE NIEUWE RONSENAAR (7)

Luc Dupont, Erik Tack, of…?

De verkiezing van de nieuwe burgemeester gaat volgend jaar niet rechtstreeks. Het betekent dat de keuze verloopt via de winnende partij die dan het voortouw neemt bij de vorming van de coalitie. Elke partij houdt daartoe wel een paar kopstukken achter de hand. Wie is kopstuk en waarom? Dat kan het geval zijn omwille van onbetwist leadership. Dat kan door overweldigende populariteit, een navenante score en een overduidelijke wens van de kiezer. Dat kan door een overduidelijk en sterk profiel voor het burgemeesterschap. Dat kan door de te verwachten bekwaamheid om het beleid te sturen en de verzuchtingen van de partij erdoor te drukken. Dat kan om al die redenen bijeen.
Als we al die parameters in kaart brengen, komen we uit op tien kandidaten. De volgorde van partijen en namen is lukraak. VLD : Patrick De Dobbeleer, Yves Dufour, André Deruyver, Rudi Boudringhien. CD&V : Luc Dupont, Agnes Van Crombrugge.SP.a : Gunther Deriemaeker, Pol Kerckhove. Vlaams Belang : Erik Tack, Joost Hysselinckx.
Alleen de CD&V schenkt klare wijn omtrent het burgemeesterschap. De partij staat achter een nieuw mandaat voor Luc Dupont. Als haar partij weer mee aan het roer zit, neemt stemmenkanon Agnes Van Crombrugge dus andermaal vrede met een schepenambt. Een rol waarin ze zich best vinden kan. De ‘eerste burgemeesteresse van Ronse’ uit ‘Tavi in ‘t Paradijs’ houdt het dus op dat grapje in de revue.
Bij de VLD wringt het schoentje. Het probleem daar lijkt nu niet langer de allicht vierde stek voor André Deruyver: wel of Rudi Boudringhien genoegen neemt met een plaats als…lijstduwer. Hoe dan ook, het ziet ernaar uit dat bij de liberalen vooral de kiezers ‘hun’ lievelingsburgemeester naar voren zullen stuwen. Waar ook op de lijst hij of zij staat. Inmiddels gaat Patrick De Dobbeleer alvast voluit voor het leadership. Yves Dufour zit hem daarbij als man van de vernieuwing kort op de hielen. André Deruyver blijft ondanks zijn wispelturig parcours een van de sterkste challengers van Luc Dupont, vooral door zijn grote ervaring en competentie als raadslid. Rudi Boudringhien heeft het zichzelf moeilijk gemaakt door zijn verklaring omtrent het burgemeesterschap op dat Wietiedebat ‘dat een mens moet weten wat hij kan en niet kan’. Het belet niet dat je ook al eens van mening kan veranderen. Rudi Boudringhien heeft dus zijn laatste woord nog niet gezegd.
Bij de Spa komen zowel Gunther Deriemaeker als Pol Kerckhove in aanmerking voor het burgemeesterschap. Alleen lijkt het weinig waarschijnlijk dat de ze aan zet zullen zijn bij de vorming van de volgende coalitie. Tenzij de socialisten forse winst scoren en weer de grootste partij worden. Zoals in een niet zo ver verleden.
Bij het Vlaams Belang is het nogal evident dat Erik Tack de grote uitdager wordt van Luc Dupont. Alleen in het geval Tack bedankt voor cumulatie als burgemeester en Vlaams Parlemenstlid, komt de sterk geprofileerde Joost Hysselinckx in beeld voor de burgemeestersstoel. Weinig waarschijnlijk. 'Mais en politique comme en amour, ni jamais ni toujours'.
Uit dit alles blijkt dat het burgemeesterschap uitdraait op een strijd tussen drie kopstukken. Het gaat om Luc Dupont, Erik Tack en als derde speler het VLD-kopstuk dat erin slaagt op basis van score en persoonlijkheid de liberale partij-instanties achter zich te scharen. De VLD kan die burgemeestersstoel echter alleen binnenrijven door als sterkste van de drie traditionele partijen uit de stembus te komen en de sjerp te claimen. Het Vlaams Belang kan de burgemeestersstoel bezetten of door een absolute meerderheid, of door alliantie met afvallige liberale gekozenen. Luc Dupont kan zijn sjerp behouden bij doorgroei van de CD&V tot grootste formatie van de huidige beleidspartijen. Als dat niet zo is: door de patstelling uit te spelen waarbij de drie huidige partners er maar niet uit komen.
Over de essentie moet bij dit alles dan wel nog het eerste woord vallen. Burgemeester van Ronse ? Mooi. Maar om wat te doen ? Bij Luc Dupont en Erik Tack is het onderhand ongeveer duidelijk welk – zeer verschillend - Ronse ze ieder namens hun partij voor ogen hebben. Bij de VLD moet dat nog blijken. Scherpe liberale profiliering in het beleid is totnogtoe uitgebleven. Veel wordt nu verwacht van een vernieuwend liberaal beleidsplan dat, naar de mening van sommige bestuursleden, veel te lang in de la is blijven liggen.

U kan reageren op dit stuk via: http://www.stefvancaeneghem.be