10 januari 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (35)

Poëzie tegen de verzuring van Ronse

De Ronsese Cultuurraad heeft er onder impuls van voorzitter Marc De Turck en cultuurschepen Joris Vandenhoucke de jongste jaren mooi werk van gemaakt om Ronse de poëtische toets te geven die deze stad op de grens van twee cultuurgemeenschappen verdient. Nogal wat poëtisch bevlogen zielen zijn met veel enthousiasme in de vederpen gekropen om Ronse te tooien met hun mooiste woorden en mee te dingen voor de prijs van het mooiste gedicht. Wie de opvolg(st)er wordt van Catherine Van Ongevalle en Hélène Claeys ga ik hier als lid van een (voor de rest) eerbiedwaardige jury lekker niet verklappen. Wel lanceer ik hier in De Nieuwe Ronsenaar, geheel in het teken van de Ronsese Renaixance, deze oproep naar burgemeester en schepenen.

Waarom geeft de stad Ronse al die prachtige poëtische beschrijvingen van Ronse geen vaste stek in het stadsbeeld? Ga naar Gent. Wandel er in het oude stadgedeelte. Poëzie, de mooiste, palmt je in. Poëzie bezorgt er je in volle drukte een moment van verstilling. Even ontnap je aan ruimte en tijd. Even volg je de wondere pas-de-deux van een Stefan Hertmans met zijn pen. Ga wandelen langs de nieuwe havenpromenade in Nieuwpoort. Je leest er Claus, gebeiteld in een zitbank. Je proeft er poëzie in een decor van aan-en afvarende zeilboten.

Ronsese kinderen vertrouwd maken met de kracht van woorden en de pracht van pure poëzie. Hen van kindsbeen af tonen wat taal zoal vermag. Mijn Ronsies woordenfabriekje hier, ik beken het graag, biedt de lezer vaak een stortvloed van teksten omtrent de stad. Maar een dichter(es) zegt zoveel meer, met zoveel minder woorden. Een woordkunstenaar zorgt voor een vuurwerk van gevoelens. In één krul, een welgemikte komma, een versvoet.

Dit alles vastleggen op de harde schijf van het bestaan. Dit voor altijd bewaren in het stadbeeld. Ronse is niet die harde stad van confrontatie en polarisatie die sommigen ons willen voorhouden. Ronse is een zachte stad van ontmoetingen. Ronse is een stad vol schoonheid. Inderdaad zoals het Strategisch Plan voor Ronse zo mooi verwoordt : een stad om te genieten in de groene heuvels.

Sobere poëziepanelen op verrassende plekjes aan de scholen. Op het Klein Marktje. In het winkelcentrum. Op de Markt. En weg die blinde vlek van dat al jarenlang lege pand tussen Pinel en Hotel Amour. Daar poëzie brengen. Eenvoudige woorden die ons spreken van het goede, het ware, het schone. Pure woordkunst. Waarbij, zoals een Catherine Van Ongevalle dat zo mooi kan, elk woord een wereld oproept. Waarin elke Ronsese steen tot leven komt.

Poëzie als heerlijk tegengif tegen de verzuring en de verbittering. Poëzie voor onderweg. Een moment waarop je als kind al leest en voelt : ja, dit is werkelijk een stad zoals er geen ander is.


Gedichtendag begroet op donderdag 26 januari Antje De Boeck voor een poëtische stadswandeling, een muzikale ontvangst in De Brouwerij, een expo van de ingezonden gedichten, de proclamatie van het winnende stadsgedicht plus een optreden van Antje De Boeck. De inschrijvingen worden beperkt tot 120 mensen. (Info : cultuurdienst 055/232801 of mailen naar cultuur@ ronse.be).