10.000 LEZERS & 20.000 CLICKS: BEDANKT !!!
UIK ZIEN GEDAACHT MOER TUUPE VUIR ROONSE!
DANK ZIJ JULLIE MASSALE RESPONS:
EEN WEBSTEK VAN EN VOOR ALLE RONSENAARS
Massaal lezen en herlezen (‘refreshen’, ‘reloaden’) jullie nu al met 10.000 deze blog. Dagelijks, op de meest onverwachte momenten en plekken, word ik erop aangesproken, krijg ik aanmoedigingen, verrassende tips, nuttige informatie. Het ziet er naar uit dat het diepe Ronse deze blog tot de zijne maakt, bij zijn favorieten mikt, koestert.
Opmerkelijk : zo te zien aan de leescijfersrapporten wordt deze blog gelezen (door Ronsenaars, mag ik aannemen) in de Verenigde Staten, Japan, Portugal, Zweden, Italië; Turkije, Israël, Estland, Duitsland, Frankrijk enz.
Sommigen schrijven me er persoonlijk over aan. Een mail uit Hong Kong met leuke commentaar over een bijdrage van ‘De Nieuwe Ronsenaar’: het blijft een rare ervaring die er maar op wijst hoe ver de tijd van ‘De Ronsenaar’ (met abonnementen tot in Quevaucamps!) nu achter ons ligt.
Maar de 20.000 hits van die 10.000 lezers komen natuurlijk in hoofdzaak van Ronsenaars in en om Ronse zelf. In minder dan vijf maanden is deze blog, meer bepaald ‘De Nieuwe Ronsenaar’ op zijn minst uitgegroeid tot een opiniërende factor in het Ronsese landschap.
Al die lezers bijeen: mooi. Maar om wat te doen? Dit.
EGOSTRIP
In Egostrip maak ik sprongetjes door tijd en ruimte en grasduin ik door wat ik hoor, zie, lees, wat me bezighoudt. Egostrip is een verlengstuk op één van mijn vermaledijde alter ego’s in de printpers. Egostrip is vooral een eigenzinnig dagboek. Kan uw gezondheid schaden en uw avondrust verstoren.
DE SCHRIJFHEREN
Mijn nieuwste roman ‘De Schrijfheren’ is mijn tiende boek dat ik via deze auteursblog voor het eerst publiceer en aflever in schijfjes. Voor wie een aflevering miste, geen erg. Eens ik deze roman volledig op het net heb gedropt, zal hij ook in zijn geheel (als pdf voor de kenners) in deze blog te lezen zijn. Net zoals dat nu al het geval is voor ‘De Gok van Hermes’.
‘De Schrijfheren’ is een duik achter de schermen van dertig jaar journalistiek in de printpers. Ik blijf dus voortaan 'virtueel' voortschrijven. Ook al is mijn geschrijf te min voor de brulboeien van de perceptie. Ik schrijf nu rechtstreeks voor jullie : zonder tussenpersonen noch pottenkijkers. De statusmandarijntjes van de literatureluur die denken dat de nulmeridiaan door hun bilspleet loopt, kunnen mijn pen niet breken. Nooit. Never. Niemals. Jamais. U bent - meer dan ooit in mijn schrijvend bestaan - massaal op het rendez-vous. Ik dank jullie allen voor de warme aanmoedigingen.
DE NIEUWE RONSENAAR
‘De Nieuwe Ronsenaar’ startte ik op nadat een politicus met groeipijnen me wou muilkorven in de printpers. Ik dank aan die man vandaag 20.000 hits van 10.000 lezers. Misschien bezorg ik hem een doos Hermes-pralines of is dat erover? Goed, dan eet ik ze zelf op.
Ik denk namelijk niet dat mijn auteursblogje zonder De Nieuwe Ronsenaar ooit dergelijke leescijfers had gehaald. Bovendien zie ik aan de lezerspieken wat de Ronsenaars vooral massaal beroert: het opstappen van Joost bij Het Vlaams Belang, het gekibbel bij de liberalen, de breuk tussen NVA en CD&V, de tribulaties rond de gokchinees, de overname van AW… Het levert clickdagen op tot 350 hits. Maar geen illusies: na oktober keert de schrijfrust weder op deze blog. En aan mijn voordeur.
Anders dan hier gesuggereerd werd in commentaren van al dan niet anonieme lezers (ik zou betaald worden door het Centrum voor Racismebestrijding) heb ik noch broodheren, noch opdrachtgevers.
Ik ben evenmin medewerker van Blokwatch. Zij nemen sporadisch teksten van deze blog over (onbezoldigd, ga weer niet denken) en ik heb daar geen probleem mee. Zelf wil ik hier ook wel eens ruimte maken voor een uitstekende politieke analyse over Ronse van Blokwatcher Ronny Boonen. Uitwisseling van nuttige informatie is het, meer is het niet.
UIK ZIEN GEDAACHT
Jullie lezers zijn en blijven dus mijn uitgevers, mijn raad van bestuur, mijn enige opdrachtgevers. Ieder van jullie heeft recht op een mening en jullie meningen lopen – gelukkig - zeer uiteen.
Jullie commentaren leren me dat elke opinie, voor zover ze de medemens niet persoonlijk beledigt of uitsluit, dient gehoord en gerespecteerd te worden.
De man die de faciliteiten als troef ziet en de vrouw die ze als de kwaal van Ronse beschouwt, hebben allebei recht op hun benadering van dezelfde wet. De Vlaams Belanger die in de eerste plaats een veiliger Ronse wil, is evengoed een stadsgenoot met recht op een mening als de beleidsman die het liefst alle Ronsenaars geschaard ziet achter een uitgebalanceerd toekomstplan voor Ronse.
Om dit alles, bij die tienduizendste lezer, bij die twintigduizendste click vooral géén zelfgenoegzame triomf. De hemel beware me. Niets is verworven, nooit. Wel een diepe dank om jullie massale belangstelling en fideliteit.
En als afsluiter deze nieuwe doorstart. Samen met jullie allen, kritische lezers van De Nieuwe Ronsenaar, ga ik met deze uitgefijnde vuistregel op naar de Ronsese Renaixance:
‘Uik zien gedaacht, moer: tuupe vuir Roonse.’
Meer dan ooit zal deze blog dus de webstek zijn van en voor alle Ronsenaars die houden van deze stad zoals er geen ander is.
DANK ZIJ JULLIE MASSALE RESPONS:
EEN WEBSTEK VAN EN VOOR ALLE RONSENAARS
Massaal lezen en herlezen (‘refreshen’, ‘reloaden’) jullie nu al met 10.000 deze blog. Dagelijks, op de meest onverwachte momenten en plekken, word ik erop aangesproken, krijg ik aanmoedigingen, verrassende tips, nuttige informatie. Het ziet er naar uit dat het diepe Ronse deze blog tot de zijne maakt, bij zijn favorieten mikt, koestert.
Opmerkelijk : zo te zien aan de leescijfersrapporten wordt deze blog gelezen (door Ronsenaars, mag ik aannemen) in de Verenigde Staten, Japan, Portugal, Zweden, Italië; Turkije, Israël, Estland, Duitsland, Frankrijk enz.
Sommigen schrijven me er persoonlijk over aan. Een mail uit Hong Kong met leuke commentaar over een bijdrage van ‘De Nieuwe Ronsenaar’: het blijft een rare ervaring die er maar op wijst hoe ver de tijd van ‘De Ronsenaar’ (met abonnementen tot in Quevaucamps!) nu achter ons ligt.
Maar de 20.000 hits van die 10.000 lezers komen natuurlijk in hoofdzaak van Ronsenaars in en om Ronse zelf. In minder dan vijf maanden is deze blog, meer bepaald ‘De Nieuwe Ronsenaar’ op zijn minst uitgegroeid tot een opiniërende factor in het Ronsese landschap.
Al die lezers bijeen: mooi. Maar om wat te doen? Dit.
EGOSTRIP
In Egostrip maak ik sprongetjes door tijd en ruimte en grasduin ik door wat ik hoor, zie, lees, wat me bezighoudt. Egostrip is een verlengstuk op één van mijn vermaledijde alter ego’s in de printpers. Egostrip is vooral een eigenzinnig dagboek. Kan uw gezondheid schaden en uw avondrust verstoren.
DE SCHRIJFHEREN
Mijn nieuwste roman ‘De Schrijfheren’ is mijn tiende boek dat ik via deze auteursblog voor het eerst publiceer en aflever in schijfjes. Voor wie een aflevering miste, geen erg. Eens ik deze roman volledig op het net heb gedropt, zal hij ook in zijn geheel (als pdf voor de kenners) in deze blog te lezen zijn. Net zoals dat nu al het geval is voor ‘De Gok van Hermes’.
‘De Schrijfheren’ is een duik achter de schermen van dertig jaar journalistiek in de printpers. Ik blijf dus voortaan 'virtueel' voortschrijven. Ook al is mijn geschrijf te min voor de brulboeien van de perceptie. Ik schrijf nu rechtstreeks voor jullie : zonder tussenpersonen noch pottenkijkers. De statusmandarijntjes van de literatureluur die denken dat de nulmeridiaan door hun bilspleet loopt, kunnen mijn pen niet breken. Nooit. Never. Niemals. Jamais. U bent - meer dan ooit in mijn schrijvend bestaan - massaal op het rendez-vous. Ik dank jullie allen voor de warme aanmoedigingen.
DE NIEUWE RONSENAAR
‘De Nieuwe Ronsenaar’ startte ik op nadat een politicus met groeipijnen me wou muilkorven in de printpers. Ik dank aan die man vandaag 20.000 hits van 10.000 lezers. Misschien bezorg ik hem een doos Hermes-pralines of is dat erover? Goed, dan eet ik ze zelf op.
Ik denk namelijk niet dat mijn auteursblogje zonder De Nieuwe Ronsenaar ooit dergelijke leescijfers had gehaald. Bovendien zie ik aan de lezerspieken wat de Ronsenaars vooral massaal beroert: het opstappen van Joost bij Het Vlaams Belang, het gekibbel bij de liberalen, de breuk tussen NVA en CD&V, de tribulaties rond de gokchinees, de overname van AW… Het levert clickdagen op tot 350 hits. Maar geen illusies: na oktober keert de schrijfrust weder op deze blog. En aan mijn voordeur.
Anders dan hier gesuggereerd werd in commentaren van al dan niet anonieme lezers (ik zou betaald worden door het Centrum voor Racismebestrijding) heb ik noch broodheren, noch opdrachtgevers.
Ik ben evenmin medewerker van Blokwatch. Zij nemen sporadisch teksten van deze blog over (onbezoldigd, ga weer niet denken) en ik heb daar geen probleem mee. Zelf wil ik hier ook wel eens ruimte maken voor een uitstekende politieke analyse over Ronse van Blokwatcher Ronny Boonen. Uitwisseling van nuttige informatie is het, meer is het niet.
UIK ZIEN GEDAACHT
Jullie lezers zijn en blijven dus mijn uitgevers, mijn raad van bestuur, mijn enige opdrachtgevers. Ieder van jullie heeft recht op een mening en jullie meningen lopen – gelukkig - zeer uiteen.
Jullie commentaren leren me dat elke opinie, voor zover ze de medemens niet persoonlijk beledigt of uitsluit, dient gehoord en gerespecteerd te worden.
De man die de faciliteiten als troef ziet en de vrouw die ze als de kwaal van Ronse beschouwt, hebben allebei recht op hun benadering van dezelfde wet. De Vlaams Belanger die in de eerste plaats een veiliger Ronse wil, is evengoed een stadsgenoot met recht op een mening als de beleidsman die het liefst alle Ronsenaars geschaard ziet achter een uitgebalanceerd toekomstplan voor Ronse.
Om dit alles, bij die tienduizendste lezer, bij die twintigduizendste click vooral géén zelfgenoegzame triomf. De hemel beware me. Niets is verworven, nooit. Wel een diepe dank om jullie massale belangstelling en fideliteit.
En als afsluiter deze nieuwe doorstart. Samen met jullie allen, kritische lezers van De Nieuwe Ronsenaar, ga ik met deze uitgefijnde vuistregel op naar de Ronsese Renaixance:
‘Uik zien gedaacht, moer: tuupe vuir Roonse.’
Meer dan ooit zal deze blog dus de webstek zijn van en voor alle Ronsenaars die houden van deze stad zoals er geen ander is.
posted by Stef Vancaeneghem at 21:22
<< Home