15 mei 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (89)

JOOST HYSSELINKCX SCHRIJFT MINISTER-PRESIDENT EN VLAAMS PARLEMENT

NOODBRIEVEN VANUIT EEN VERKETTERDE STAD

‘POUR MANGER SVP.’


'Aangezien Ronse op eigen houtje geen verbetering kan brengen, heb ik het initiatief genomen om de hogere overheid bij de zaak te betrekken en hen op hun verantwoordelijkheid te wijzen. Aangezien anderen nalaten dit te doen, heb ik deze week een aangetekend schrijven gericht naar de Minister-president teneinde de aandacht op de problematiek te richten. Eveneens heb ik een verzoekschrift opgesteld gericht aan het Vlaams Parlement om de problematiek op de politieke agenda te plaatsen.’

Aldus Joost Hysselinckx (Het Belang van Ronse) in een schrijven aan De Nieuwe Ronsenaar.

Laat Vlaanderen Ronse stikken?

Om onze lezer zoals steeds volledig en als eerste te informeren hierna onverkort de brieven die Joost Hysselinckx (raadslid van Het Belang van Ronse en uitdager van Erik Tack) stuurde naar Yves Leterme, minister-president van de Vlaamse Regering en Norbert De Batselier, voorzitter van het Vlaams Parlement.

Het minste wat je er kan van zeggen is dat Joost Hysselinckx zijn moment goed weet te kiezen. Als iets ongeveer eenieder nu wel duidelijk is, dan is het wel dat Vlaanderen Ronse gewoon laat stikken in dat verlammend faciliteitenstatuut.

Geen ontsluiting. De schone schijn van faciliteiten. De traag wurgende valse schijn dat migranten uit Wallonië en Brussel hier met hun eentaligheid een toekomst hebben, terwijl ze in werkelijkheid de armoederangen alleen maar komen aandikken. Het resultaat? ‘Pour manger svp’ (gezien deze week, ingang Delhaize).

Ronse van Vlaanderen

Ofschoon we de systematische opdeling van Ronsenaars in een ‘autochtone’ en ‘allochtone’ gemeenschap door Joost Hysselinckx verwerpen, met alle middelen steeds zullen blijven bestrijden en we hier, zeker na de gruwelijke racistische moorden van Antwerpen, meer dan ooit blijven oproepen tot wederzijds respect en verdraagzaamheid (wij kennen maar één gemeenschap van Ronsenaars tuupe vuir Ronse), hebben de brieven van Hysselinckx op het stuk van het taalstatuut alvast deze verdienste dat ze Vlaanderen en België zonder doekjes om wijzen op de onhoudbare wurggreep waarin Ronse sinds de wet op de faciliteiten gekneld zit.

Ronse is een Vlaamse stad en vraagt Vlaanderen om Ronse te redden. Klare taal. De Ronsese Renaixance komt er enkel met een Vlaanderen dat eindelijk eens voluit gaat voor Ronse. Met een Ronse dat eindelijk eens voluit gaat voor Vlaanderen.

Een Ronsenaar die daar nog aan twijfelt, mag voor ons maken dat hij wegkomt bij al de andere 'ooit Ronsese' eurosubsidie-poenpakkers in Tournai.

Leterme en De Batselier doen er goed aan die brieven van Joost vooral nièt weg te lachen als vroege verkiezingspropaganda. De gevolgen voor Ronse en voor hun respectievelijke partijen zouden zich in dat geval best eens kunnen laten raden in oktober. Het is ook niet omdat verkiezingen er nu zitten aan te komen dat de waarheid daarom haar rechten niet meer zou hebben.

Ronse verdient een eerlijk antwoord. Geen vage beloften. Concrete afspraken. Deadlines.

De brieven van Joost

Ik ben zo vrij u dit schrijven te richten als bezorgd gemeenteraadslid te Ronse.

Mijn stad Ronse, de 'Koningin der Vlaamse Ardennen', staat voor een grote evolutie, waarschijnlijk de grootste sinds de teloorgang van de textielindustrie die begon in de jaren zestig.

U kent ongetwijfeld onze stedelijke problematiek en u bent ervan op de hoogte dat het stadsbestuur een diepgaande studie, een 'SWOT analyse', heeft gemaakt die een aantal pijnpunten blootlegde die de oorzaak zijn van een negatieve leefsituatie.

- te weinig werkgelegenheid en een werkloosheidsgraad van meer dan 16%,
- criminaliteit,
- maatschappelijk hinderlijk gedrag door allochtone jongerengroepen,
- een moeilijke geografische ligging die de ontsluiting van de stad en de regio in de weg staat,
- demografisch onevenwicht, instroom van sociaal uiterst zwakke groepen,
- sterk verouderd patrimonium en onrustbarende leegstand,
- misbruik van de faciliteiten,

U kent ongetwijfeld het ambitieuze strategische plan van het stadsbestuur dat, indien de huidige meerderheid aanblijft, voor een ommekeer moet zorgen. Over een tiental jaar en mits miljoenen euro’s belastinggeld moet Ronse opnieuw het centrum van de Vlaamse Ardennen worden. Onze stad is echter koploper in de index van armste gemeenten van Vlaanderen. De zaken liggen dus niet zo eenvoudig.

Het bestuur moet rekening houden met de werkelijkheid: er is 1° de grote schuldratio van de begroting en 2° de onbestuurbaarheid na de verkiezingen indien de huidige coalitie niet aan een meerderheid komt.
Immers, is een voortzetting van de huidige politiek, mét Vlaamse accenten niet een noodzaak voor een verdere 'renaixance'?

Er wordt een zware hypotheek gelegd op de relance van onze toekomst door enkele onverwachte en ingrijpende financiële implicaties: Aurora, de fusie en defusie van het burgerlijk hospitaal met UZ Gent die de stad gedurende 20 jaar €1,6 miljoen/jaar zal kosten en hiermee nauw samengaand, de constructie Overo, de openbare vereniging
gelinkt aan het OCMW, die instaat voor het geldelijk statuut van het voormalige personeel van het Burgerlijk Ziekenhuis.

Deze beide zware ingrepen zijn voor onze stad een belemmering om binnen de gestelde termijn het strategische plan dat het huidige bestuur vooropstelt uit te voeren.

Er kan en moet een uitweg worden gevonden die deze financiële verplichtingen voor de burgers van Ronse draaglijker maakt en die een hefboom zal zijn naar herstel: herschikking van de schulden, gewestelijke subsidies en Europese steun of overname van de verplichtingen door het Vlaamse Gewest.

Het is geen precedent, ook Antwerpen en Luik kregen vroeger opschorting van schulden. Deze piste moet bespreekbaar zijn. Ronse is een a-typische stad, de enige met faciliteiten in Oost-Vlaanderen, wat impliceert dat ook de Belgische staat, verantwoordelijk voor de faciliteiten, mee aan een oplossing moet werken.

U hebt als hoofd van de Vlaamse regering bevoegd voor het Plattelandsbeleid en als kopstuk van de grootste groep binnen het parlement de bevoegdheid en de plicht om voor mijn stad naar een gepaste en effectieve uitweg te zoeken waarmee een meerderheid in Vlaanderen het eens kan zijn.

Ik vraag U dan ook met aandrang, in naam van de Ronsese kiezers, deze problematiek op de politieke agenda te plaatsen teneinde een signaal te krijgen vooraleer we in een politieke impasse raken.
Samen met de mensen van Ronse reken ik op U.

Met de meeste hoogachting,

Joost Hysselinckx