28 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (155)

HET SCENARIO VOOR DE MACHTSGREEP

HOE SEPARATISTISCH EXTREEM RECHTS


LUC DUPONT WEG WIL

Erik Tack wil Luc Dupont van zijn stoel duwen en Ronse opzadelen met een extreem-rechtse separatische, zerotolerante burgemeester. Zijn omgeving doet daar al zelfverzekerd over. De grote gretigheid naar de macht zorgt er echter voor dat het extreem-rechtse clubje van Ronse nu aandoenlijk naiëf in de kaarten laat kijken. Een analyse.

De gemeenteraad van Ronse telt 27 zetels. Wie de meerderheid wil, moet er tenminste 14 bemachtigen. De natte droom van Tack is dat hij met zijn opgesmeten chagrijn die absolute meerderheid binnenhaalt.

Het Vlaams Belang telt nu 6 zetels, die van de van Tack weggelopen Joost Hysselinckx incluis. Als Tack dus die absolute meerderheid wil, veronderstelt dit dat heel tolerant Ronse bijeen met CD&V (7) Sp.a (7), liberalen (samen nu 7), groenen en NVA het moeten stellen met 13 zetels.

Redelijker ware het aan te nemen dat Luc Dupont met zijn geduldige en positieve inzet voor Ronse bij heel wat Ronsenaars tot overheen zijn eigen partij sterk gaat scoren. En dat ook de jonge charismatische Gunther Deriemaker de grote socialistische Ronsese familie weer helemaal achter zich krijgt. Plus de groenen en al wie zich solidair weet in Ronse. Ook al vanwege het hoger belang van de inzet.

Het ligt bovendien in de verwachtingen dat Rudi Boudringhien zichzelf handhaaft als publiek slachtoffer van de extreem-rechtse intriganten in zijn partij.

‘De man die weg’moest' voor een paar obscure elitaire kamikazen in het voormalig VLD-bestuur dwingt alvast respect af voor de manier waarop hij moedig van zich afbijt en zich niet laat afslachten door agitatoren in de coulissen die zich vergissen van partij en die deze dagen nog altijd namens de VLD zwart (vooral zwart) op wit de lof zwaaien van Tack.

Dat alles moet in principe Luc Dupont toelaten om zijn meerderheid voort te zetten, het knappe Strategisch Plan voor Ronse verder uit te werken, de Renaixance van Ronse verder vorm te geven.

Mocht Gunther Deriemaker daarbij persoonlijk beter scoren dan Luc Dupont, dan wordt dat hooguit een intern luxeprobleempje voor de meerderheid dat zo opgelost geraakt vanwege het hoger belang van Ronse.

Onder vrienden

Is het weinig waarschijnlijk dat Erik Tack alleen de absolute meerderheid binnenhaalt, dan ligt het in de verwachtingen dat hij steun voor een coalitiemeerderheid zoekt ‘elders’.

Zijn afgescheurde voormalige compaan Joost Hysselinckx van Het Belang van Ronse komt daartoe gek genoeg als eerste in aanmerking.

Tegenover De Nieuwe Ronsenaar heeft Hysselinckx eerder al duidelijk gemaakt dat hij zo’n gesprek niet uitsluit. Het kartel met de NVA van Chantal Thijsman zal hem daarbij dan worst wezen.

Het is echter vooral de vraag of Hysselinckx met zijn Belang van Ronse wel degelijk aan zijn zetel geraakt. Is dat wel het geval, dan zal de oude ruzie tussen Tack en Hysselinckx, de twee boegbeelden van extreem-rechts, snel weer bijgelegd zijn. Ook al onder druk van de nationale top van Het Vlaams Belang die de scheur van extreem-rechts in Ronse allesbehalve toejuichte en Tack hiervoor reprimandeerde.

De versplintering van de lijsten kan bovendien spelen in het voordeel van de grootste partij. Als Tack beter scoort dan CD&V of Sp.a, kan hem dat wel eens een bonuszetel opleveren.

Het geval Deruyver

En dan zijn er de eindeloze tribulaties bij de VLD. Zowel voorzitter-kopman Patrick De Dobbeleer als André Deruyver hebben al gezegd en getekend dat ze niet met het Vlaams Belang in zee gaan. André Deruyver blijkt wel degelijk één van de ondertekenaars van het document (in ons bezit) van 28 maart 2006 waarbij hij plechtig belooft de richtlijnen van de nationale partijtop van de VLD omtrent het cordon sanitaire te zullen respecteren. Tegenover ons heeft Deruyver bovendien op het eerste Wietiesdebat verklaard dat hij zoiets nooit zal doen ‘als stichter van het 8 mei-comité’.

Aan de andere kant blijft Deruyver erbij ‘dat hij eerst nog eens wil zien wat diegenen zullen doen die nu bij hoog en bij laag zweren dat ze nooit met Tack zullen praten’.

Als boezemvriend van Erik Tack blijft hij hiermee maar steeds die mist spuiten omtrent een alliantie met Tack na de verkiezingen .

Het probleem met Deruyver is precies zijn onvoorspelbaarheid. Zo bestaat hij het om in volle verkiezingscampagne voor de neus weg van zijn eigen kopman Patrick De Dobbeleer zichzelf te profileren als…’Kandidaat Burgemeester’.

Toen we hem tussen haakjes een jaar geleden die ambitie toeschreven probeerde hij, de liberaal die opkomt voor de vrijheid, ons (vruchteloos) te muilkorven in de printpers. Vandaag, 50.000 clicks op deze blog en een scheuring van zijn partij later, zet hij hiermee zijn kopman Patrick De Dobbeleer brutaal voor schut.

Alsof dat nog niet genoeg is, brengt hij bovendien zijn VLD-voorzitter sans problèmes in verlegenheid op het Wieties-debat door…op eigen houtje de Ronsenaars een volkomen utopische verlaging van de personenbelasting te beloven.

Het ziet er meer en meer naar uit dat André Deruyver hiermee het point of no return bereikt heeft in de politiek.

Natascha & Tom & Co

Het is duidelijk dat Erik Tack steun zal gaan zoeken waar hij die ook maar vinden kan om Dupont van de stoel te duwen. Dat hij daarvoor zelfs wil gaan praten wil tot in Duponts eigen partij met Agnes van Crombrugge, is daar maar één flagrant voorbeeld van. Doch niet met de populaire Agnes: ‘het kloppend hart van Ronse’.

Dat hij zijn - nu totaal geïsoleerde - vriend Deruyver als nuttige bondgenoot zal proberen binnen te halen, lijdt geen twijfel.

Tack is gewoon op zoek naar overlopers en woordbrekers. Maakt niet uit waar en hoe. Behalve bij Hysselinckx, kan hij hiervoor terecht bij zijn fans binnen de VLD die eerste schepen Rudi Boudringhien banvloekten en de partij tot scheuren brachten.

Voor zover die Tack-adepten binnen de VLD niet voorgoed ‘afgeblokt’ worden door voorzitter Patrick De Dobbeleer en zijn onbesproken entourage van knappe jonge VLD’ers Natascha Meeuws, Tom Deputter, Jelle Vervaeke en co. Deze laatsten weten heel deze manipulatie exact in te schatten en blijken niet van plan zich te laten manipuleren door wie dan ook.

Patrick De Dobbeleer moet nu, na de botsing der grote ego’s, eerst met deze jongeren eensgezind naar de verkiezingen en dan doorheen het puin van de politiek dakloze extreem-rechtse amokmakers die de VLD Ronse van binnenuit op de rand van de afgrond hebben geduwd.

Pas na 8 oktober kan de VLD van Ronse, de partij die op papier aanvankelijk de sterkste van Ronse had kunnen worden, dan weer helemaal uit de asse van deze regelrechte aanslag herrijzen en weer de partij worden van alle Ronsese liberalen.

Erik Tack: uw burgemeester?

In het zwarte alle bussenblaadje waarin hij met wat zielige foto’s van zwerfvuil, een verstopte riool en een roeste ouwe passerelle de Ronsenaars doemdenkerig probeert ervan te overtuigen dat Luc Dupont een onbekwame burgemeester is, maakt Erik Tack zoals voorspelbaar van de migrantenkwestie zijn prioriteit: als wonderoplossing voor alle kwalen van Ronse.

Op de vraag wat hij daar dan als Vlaams parlementslid zelf al ‘aan deed’ antwoordde Tack in het Wietiesdebat dat hij zoiets niet kan…omdat het federale materie is. Dat hoor je dan probleemloos uit de mond van dezelfde man die de Ronsenaars daarover al jaren schaamteloos aan het hoofd zeikt om er zijn Vlaams miljoenenmandaat op te profileren en die tegelijk burgemeester van Ronse Luc Dupont beschuldigt van onkunde.