21 februari 2007

DE BENIEUWDE RONSENAAR (83)

RONSE SCOORT
MET INTENSIEVE AANPAK
JEUGDWERKLOOSHEID


HINDERPALEN NAAR JOB:

VERVOER, KINDEROPVANG
TAALBARRIERE EN...RACISME VAN WERKGEVERS


Door een aantrekkende economie en intensieve begeleiding daalde de jeugdwerkloosheid vorig jaar in Ronse met 44, 2 percent. Het aantal jonge werklozen zakte van 280 naar 170. Dat leert een navraag van Het Nieuwsblad en zusterkranten Het Volk en De Standaard bij jeugdtewerkstellingscoach Marina Vandenberghe. Vooral laaggeschoolden blijken het knap lastig te hebben om een job te vinden. Ook het gebrek aan eigen vervoer is vaak een bijkomende handicap.


Marina Vandenberghe, in genoemde kranten vandaag: ‘Wie geen eigen vervoer heeft, kan onmogelijk ploegenarbeid doen in pakweg Oudenaarde, aangezien het openbaar vervoer hem of haar daar onmogelijk op tijd kan brengen. Ik maak het vaak mee dat mensen op die manier in een vicieuze cirkel terechtkomen. Ze hebben geen werk, dus kunnen ze niet sparen om hun rijbewijs te behalen en een auto te kopen, maar daardoor worden hun kansen op de arbeidsmarkt nog kleiner.‘

Ook wie schoolgaande kinderen heeft die maar tot 17.30 uur in de naschoolse opvang kunnen blijven, kan ploegenarbeid vergeten. Hetzelfde voor jonge ouders die voor hun kroost geen plaats opvang vinden .

Taalkloof en racisme

Andere probleemgroep zijn de jonge, ongeschoolde werkzoekenden die geen Nederlands spreken.

Marina Vandenberghe daarover aan onze collega Koen Lauwereyns: 'Hen tewerkstellen in een schoonmaakbedrijf lukt niet want ze verstaan in veel gevallen hun opdracht niet eens. Om dezelfde reden is ook productiearbeid vaak een probleem. Je houdt het bovendien niet lang vol tussen collega's die voortdurend Nederlands spreken'

‘Als er vandaag nog 170 mensen niet aan een job geraken dan moet je de oorzaak daar vooral gaan zoeken. We proberen hen te helpen aan de hand van een sollicitatiecoaching voor anderstaligen maar het blijft een serieuze handicap.'

‘Mensen van allochtone afkomst worden bovendien vaak niet uitgenodigd voor een gesprek omdat sommige werkgevers al afhaken zodra ze de naam van de kandidaat horen. Gelukkig gaat het hier om een minderheid. Ik weet dat dit racisme is, maar helaas valt er bitter weinig tegen te doen.’