20 juni 2007

DE BENIEUWDE RONSENAAR (118)















HET HART VAN RONSE ONDER DE SCAN

DE STAD BINNEN DE STAD

HET DIEPE RONSE VERDIENT BETER

DAN EEN POLYVALENTE PORTAALHAL

ENAME IS OUDENAARDE, HERMES IS RONSE


We tonen u hierboven het oude hart van Ronse naar een kaartboek van 1684.
Binnen dat hart ziet u afgebakend de grens van de zogenaamde ‘Vrijheid’ van Ronse die tot de Franse Revolutie door de kanunniken van het kapittel zelfstandig werd bestuurd. Zowel economisch als juridisch.

Klik op de kaart voor details:

Het Vrije loopt van de Steenbrugge langs de Kleine Markt tot aan het einde van de Sint-Martensstraat. Zo terug langs de Priesterstraat tot achter de Dekenij langs de Sancta en terug naar de Steenbrugge.

Met daarin de Sint-Pieterskerk waarvan nu enkel nog de funderingen te zien zijn. De Sint-Martenskerk die in 1897 verkocht werd en sindsdien dienst deed als cinema (ik zag er als kind ooit nog 'De Tien Geboden'), scoutsokaal en garage. Tenslotte de Sint-Hermeskerk die nog dienstig is als kerkgebouw met eronder de uitzonderlijk mooie crypte.

Waar nu de grote beuk staat op het Bruulpark, stond vroeger…de galg voor de 'onverlaten'. En ernaast, bij wijze van galgenhumor, zeer praktisch: het kerkhof.

Twee jaar geleden vroeg het stadsbestuur aan het Ename Expertise Centrum (hierna EEC) om een voorstudie te laten uitvoeren 'waaruit een visie zou kunnen gepuurd worden inzake al dat erfgoed van Ronse': zowel binnen het Vrije als erbuiten.

Die voorstudie is nu klaar. Het Ename Expertise Centrum heeft voor het stadsbestuur drie aanbevelingen.

Ten eerste is dat Vrije van Ronse, die oude stad in de stad toe aan een grondige renovatiebeurt. Incluis een nieuw mobiliteitsplan. Daardoor moet het geheel een duidelijk herkenbare identiteit meekrijgen. Die renovatie is trouwens al gepland, naar aanleiding van grondige rioleringswerken.

Ten tweede beveelt het EEC in die zone een zogeheten 'Bezoekerscentrum' aan waar de bezoekers van het oude stadscentrum de nodige duiding moeten krijgen over al wat Ronse aan erfgoed te bieden heeft.

‘De meest voor de hand liggende plaats daarvoor is de voormalige Sint-Martinuskerk’, aldus het EEC.

Tenslotte pleit het EEC voor een 'Studie-en Documentatiecentrum' waar het hele Ronsese erfgoed, inbegrepen het industrieel erfgoed van oude fabriekspanden, typische fabrieks- en patriciërswoningen (maar bijvoorbeeld ook het Horta-graf van Valère Carpentier) in beeld kunnen komen.

Als lokatie wordt hierbij gedacht aan de Oude Brouwerij. Die is in de toekomst toch aan een nieuwe bestemming toe, een keer De Nieuwe Leie als academie en cultureel centrum in gebruik wordt genomen.

Aan het stadsbestuur om deze voorstellen in te passen in de diverse denkpistes die er bestaan: niet alleen rondom het oude Vrije en het waardevol industrieel erfgoed, maar tevens rond Sint-Hermes, de kerkschatten en de hele Fiertelbeleving.

De grote verlokking hierbij is dat, als de Oude Sint-Martens als beschermd monument dan inderdaad ooit een betere bestemming krijgt dan pakweg een garage, er na dit soort aanbevelingen gekozen wordt voor de gemakkelijkste en goedkoopste oplossing.

Dan krijgen we in het oude hart van Ronse een wat wazig bezoekers-amalgaam (halfweg tussen 'La Maison du Tourisme' en 'Het Centrum voor de Ronde van de Vlaamse Ardennen') zonder hart.

En vooral: zonder die diepe zeer herkenbare identiteit waar het ECC zelf, althans voor Het Vrije, op aanstuurt.

Met andere woorden: L'attrape-touriste. Met een nep-authentiek-sausje erover. En voor wie wil zelfs een Hermesbierke erbij...

Is het Vrije het oude hart van Ronse, dan is die diepe identiteit van dat aloude Ronse al meer dan duizend jaar Hermes en zijn Ommegang.

Hermes en geen ander heeft Ronse groot gemaakt als stad, eeuwen lang. Daaraan voorbijgaan, dàt negeren of bijkomstig maken, is voorbij gaan aan je eigen roots.

Het ligt dan ook voor de hand dat zijn verering, zijn traditie en zijn betekenis meer verdienen dan een soort koele polyvalente portaalhal waar je tegelijk, zoals ik zondag mocht ervaren in Damme, je behoefte kan gaan doen, je boterhammen kan opeten, een foldertje kan meegraaien, een wandel-en fietsroute kan kopen en tickets kan boeken voor de culturele attractie van het moment boven…

Op je identiteit valt niet te braderen.

Ename is Oudenaarde, Hermes is Ronse.