13 september 2007

DE BENIEUWDE RONSENAAR (151)



















EXCLUSIEF NIEUWS

NEDIA TRABELSI TE GAST BIJ MARNIXRING:

DRUK OP JONGE SCHEPEN IN ANONIEME BRIEF


Nedia Trabelsi, ondermeer schepen van Interculturaliteit en als dusdanig verantwoordelijk voor het ‘Huis van het Nederlands’ in Ronse, gaat graag in op een uitnodiging van Marnixring Ronse voor een privé-spreekavond in de schoot van de vereniging.

Twee weken voor dit bezoek op 28 september is dit blijkbaar bij verontruste ‘partijgenoten’(?) van de socialistische schepen al aanleiding voor stemmingmakerij.

In een brief aan De Benieuwde Ronsenaar maakt - een anonieme - schrijver zich grote zorgen over dit bezoek. Doorgaans droppen we dergelijke anonieme brieven waar ze thuishoren: bij de trash. Tenzij ze ons iets relevants vertellen in de marge van thema’s die deze blog bezielen. In dit geval: de Renaixance, tuupe vuir Ronse.

Anonieme 'bezorgdheid'

‘Willen ze deze jonge vrouw van onze partij afslachten op een maandvergadering van de Marnix? Wat zal er gebeuren wanneer de leden achteraf vragen zullen afvuren op Nadia (sic)? Men weet toch wat er wordt gezegd van de Marnixmannen (SS – van Ronse). U weet maar al te goed wat er in het verleden reeds is gebeurd met bepaalde sprekers bij de Marnix, niet altijd even zuiver. Daarom is het volgens ons niet gepast dat ze gaat spreken bij de Marnix, zo wordt onze partij niet door het slijk gehaald.’

Tot zover de brief.

De schrijver werpt zich dus op als iemand die ‘namens haar eigen partij’ (Spa.Groen) het politiek correcte denken vertolkt. Schijnbaar wil hij bovendien Nedia (die hij als kameraad zo goed schijnt te kennen dat hij haar naam verkeerd spelt) ‘in bescherming nemen’ tegen de afslachting binnen en buiten haar partij. Zij het dan wel met met de moed van de anonimiteit. Een paar kanttekeningen.

Van afslachten gesproken...

‘Wat als deze jonge vrouw wordt afgeslacht en socialistische leden achteraf vragen afvuren op Nedia?’

Welke vragen kunnen dat zoal zijn? We zullen anonymous even op de weg helpen.

Dat ‘kameraden’ van haar partij Nedia sinds haar schitterende scores bij de jongste twee verkiezingen door het slijk hebben gesleurd? (‘Ze poast misschiens vaan buirmiester te zoan uuk…’)

Dat ze vooral vanuit haar eigen lokale politieke familie wordt tegengewerkt in haar nochtans schitterende initiatieven die de integratie van allochtonen in Ronse echt vooruit kunnen helpen? Bijvoorbeeld in al haar inspanningen om kinderen het Nederlands bij te brengen op een speelse manier in na-schoolse begeleiding ? Met een nochtans pasklaar en volkomen gesubsidieerd project, begeleid en gesteund door zowel Frank Vandenbroucke als Bert Anciaux?

Dat haar partij lokaal uitgeteld de wonden van de verkiezingen likt en het tegenwoordig zelfs zonder voorzitter stellen moet?

Dat degene die Nedia echt ‘in bescherming’ neemt (voor zover ze dat nodig heeft, ze staat zelf haar mannetje wel) tegen de kortzichtigheid ….burgemeester Luc Dupont zelf is?

Dat de burgemeester zijn socialistische partners als grote behoeders van het politieke correcte denken daarmee aldus eigenlijk handig het nakijken geeft?

(Waren we zelf ‘van de partij’, we zouden over minder eens diep gaan nadenken).

De Vlaamse voortrekkersrol van Marnixring

'Men weet toch wat men zegt van de Marnix: SS van Ronse.’

Wie, zoals ondergetekende, de Marnixring de afgelopen kwarteeuw heeft zien evolueren naar de open, pluralistische vereniging die ze vandaag is, weet dat het totaal maar dan ook totaal intellectueel oneerlijk is deze vereniging anno 2007 vast te pinnen op de bewogen jeugd van enkele in katholieke colleges tegen de bolsjewieken opgekoterde collegiens van zeventig jaar geleden.

Wij kennen de Marnixring (we tellen er een paar van onze beste vrienden) vandaag als een dynamische open Ronsese serviceclub die ijvert voor de Vlaamse identiteit van Ronse.

Marnixring is er overigens de jongste jaren prima in geslaagd het debat open te trekken naar tal van andere thema’s die er toe doen. Denken we maar aan het Milieudebat met Dirk Draulans. Zonder te spreken van de organisatie en of de ondersteuning van uitmuntende culturele activiteiten zoals het Festival van Vlaanderen.

De Marnixring speelt aldus een toonaangevende rol in de heropstanding van Ronse. Dat daarbij de Vlaamse eigenheid van Ronse wordt voorgestaan is mooi meegenomen en terecht. De faciliteiten duwen Ronse namelijk in de werkloosheid en de armoe.

De Marnixring heeft als serviceclub een voorbeeldfunctie voor de laatste geïsoleerde franskiljonse pseudo- Vlamingen wie het altijd alleen maar om taalelitarisme te doen is geweest.

U kent ze wel, die excuus-Vlamingen die zich nog eventjes krampachtig verschansen in hun bourgeoisbiotoopje van het Renaix Bilingue dat allang niet meer strookt met de Ronsese realiteit.

Vandaag worden ze om hun fransdolheid overigens pijnlijk beloond met de quart-mondiens uit Wallonië en de eentalige allochtonen uit Brussel die ze zelf als eersten vanuit hun elitaire cocon uitspuwen.

In naam van de zuiverheid...

‘U weet maar al te goed, bepaalde sprekers uit het verleden waren er niet zuiver.’

De anonieme schrijver alludeert hier op de spreekbeurt die de gewezen Waffen SS en Ronsenaar Maurice Ponette op 25 april 1986 voor de Marnixring hield. Een spreekbeurt waarvan we het verslag van Luc De Jonghe voor de gelegenheid nog eens hebben opgediept uit onze archieven.

We waren toen de eersten om de teneur van die conferentie waarvan het verslag ons toen via een gunstige wind bereikte krachtig aan te klagen in Pluspunt.

Ponette noemde daar toen ondermeer zijn tijd bij de SS de gelukkigste van zijn leven. Hij werd na de oorlog ter dood veroordeeld wegens politieke en militaire collaboratie. Hij dook eerst in de clandestiniteit en gaf zich begin 1950 vrijwillig aan. Zijn straf werd omgezet eerst in zeven jaar, dan in vijf jaar.

We hebben toen die aldus geëtaleerde hemeltergende zelfgenoegzaamheid van het Grote Gelijk ondanks de gruwelen van het nazisme onthuld en aangeklaagd. De commotie die dat toen in Marnixkringen veroorzaakte namen we er maar consequent bij.

Doch dit was april‘86. Meer dan twintig jaar later is diezelfde Marnixring echter een vereniging geworden die de oude gewaden – met erin de diepe scheuren- van de woelige Vlaamse beweging in oorlogstijden allang ongecomplexeerd van zich afgeschud heeft.

De Marnixring van Ronse anno ‘2007 wordt bevolkt door markante figuren en toonaangevende Ronsese democraten zoals daar zijn Jan Foulon, voorzitter van de Ronsese Gemeenteraad. Bernard Van Den Daele, gewezen schepen, éminence grise en gewezen-stafhouder van de Balie van Ronse en Oudenaarde. De Marnixring wordt vandaag overigens knap gestuurd door gewezen Podium-voorzitter en culturele werker Joris Stockman.

We zijn op onze hoede voor anonieme briefschrijvers die het woord ‘zuiver’ zo gemakkelijk in de pen nemen en… zelf de poort opentrekken voor de gevaarlijke zuiverheid van het sektarische (in dit geval zogenaamd politiek correcte) denken…

Met de uitnodiging van Nedia Trabelsi door de Marnixring en haar moedig besluit om hierop in te gaan met of zonder anonieme druk, wordt een grote stap gezet naar de echte integratie van de allochtone gemeenschap, naar de democratische tolerantie en het wederzijds respect onder alle Ronsenaars van goede wil. Ver van het enge politieke kliekjesdenken.

Samen onderweg naar de ware Ronsese Renaixance. In een ongecomplexeerde Vlaamse doch taalhoffelijke stad waarin élke gemeenschap zich goed voelen moet.

Is er een nobeler démarche denkbaar?

Tuupe vuir Roonse.


Copyright 'De Benieuwde Ronsenaar'. Niks uit deze bijdrage zonder uitdrukkelijke toestemming van de auteur.