17 augustus 2007

DE HOESTENDE RONSENAAR (141)


Beste Hilde Crevits,

Geachte mevrouw de minister van Leefmilieu.


We kennen mekaar niet. U komt daarmee best goed weg. Als onafhankelijke schrijvelaar ben ik namelijk ‘totalement infréquentable', zoals ze hier aan de overkant van de taalgrens zeggen. En bovendien hoogst onvoorspelbaar. Vuile pen enzo. Informeer je misschien 's omtrent mijn danig geladen pedigree en kies dan zelf maar de geschikte scheldnaam voor journaille van mijn slag. Doe gerust. J’ai l’habitude. Nee u en ik kennen mekaar niet. Zo houden.

Maar ziehier waarvoor ik u schrijf. Ik hoop dat mijn info fout is. Ik hoop dat het niet klopt. Ik hoop dat het niet waar kan zijn, dat het niet bestaat, dat het niet mogelijk is dat u ook maar overweegt om dat asbeststort in Louise-Marie toch toe te laten. Mits het opleggen van de zogezegd ‘strengste voorwaarden.’

Mevrouw, neem me niet kwalijk maar die strengste normen dat is regelrechte bull-shit als het om asbest gaat.

Ziehier wat ik vanochtend daarover lees in de notulen van het schepencollege van 8 juni 2007 onder punt 6 (tja ieder zijn ochtenlectuur, bij mij zijn dat dus de notulen van het schepencollege van mijn geliefde stad Ronse):

‘Gezien de ligging van de stortplaats, op het hoogste punt in de directe omgeving, is er risico op verspreiding van asbestvezelfs die vrijkomen bij het storten in open lucht.

Het is niet uitgesloten dat asbestvezels terechtkomen op de nabije landbouwgronden.

De omgeving staat gekend als belangijk en natuurlijk waardevol gebied, een plaats waar veel wandelaars en fietsers van de gezonde buitenlucht komen genieten.

In de nabijheid bevindt zich tevens het woonlint Koekamer. Het storten van asbest in deze omgeving is dan ook niet te verantwoorden vanuit ruimtelijke overwegingen.

Het ‘storten van asbest’ is een element dat ook uitgebreid onderzocht wordt binnen de milieuvergunningsaanvraag. Het college heeft met betrekking tot deze aanvraag in zitting van 22 januari dit jaar al beslist om voor ‘het storten van asbest’ een ongunstig advies te geven.’


De stad Ronse acht hiermee de klacht gegrond van twee zussen, met name Françoise & Monique Gautier de Rasse die zich op 12 maart dit jaar in hun bezwaarschriften ‘verzetten tegen het storten van asbest in de vroegere zandgroeven van Louise-Marie.’

Ik, zoude hier deze twee edele dames in de beste betekenis van het woord deemoedig de hand willen kussen.

Ik zoude mijn mooiste Pelikanpen bij deze willen verheffen bij wijze van eerbetuiging voor deze twee schatten die aldus hun nobele naam eer aandoen.

Hun broer Jean heb ik in dat andere college nog gekend. Maar dat deze flamboyante jonkheer zulke straffe zusjes had, dit is helaas aan de schoollegende voorbijgegaan.

Mijn pen in houding geeft acht voor deze twee moedige madammen die er geen gras laten over groeien. Die niet talmen. Die er voor gaan. Die de bodem van de Vlaamse Ardennen willen vrijhouden van asbestkanker.

Zodat de kinderen van Ronse en omgeving vrij kunnen ademen zonder aan de beademingsmachine geklonken te moeten worden.

Mevrouw de minister, al eens een beademingsmachine gezien? Al een mens zien versmachten van longkanker?

Heeft u kinderen? Al een baby een tapotage weten krijgen op het rugje? Maskertje op het mondje?

Nog een prettig dagje daar in Brussel.

Groeten uit Ronse.

16 augustus 2007

DE SPORTIEVE RONSENAAR (140)

TUUPE VUIR KSK RONSE!





ALLE INFO OP: www.ksk-ronse.be
of: 0473/236242

Onze foto: Topgitarist Freddy Birset.

15 augustus 2007

DE BENIEUWDE RONSENAAR (139)







BURGEMEESTER DUPONT VALT VAN HOOG

(AL WEET HIJ NU WEL WAAR DE KLEPEL HANGT)

TAVI DURFT EN SPRINGT VAN TUBE SILICONE

(MAAR KARI DOET HET IN ZIJN KILT…)


Burgemeester Luc Dupont heeft zichzelf vanmiddag van de 38-meter hoge Klijpetoren in de diepte gestort. Jan Foulon, Voorzitter van de gemeenteraad en kandidaat-opvolger keek (geamuseerd) toe en hield zich voor alle zekerheid stand by.

Luc Dupont, danig gehard door zijn voormalig scoutsleven vol gevaarlijke overgangen, trotseerde zijn hoogtevrees en sprong onvervaard als eerste. Even later was het de beurt aan Tavi die de Klijpetoren, de door hem zogenoemde ‘siliconespuit’ aldus in ere herstelde.

Kari Brak van zijn kant deed het in zijn kilt. Hij bedankte voor de sprong.

Tegenover de Benieuwde Ronsenaar wou burgemeester Luc Dupont achteraf kwijt ‘dat hij die scoutstoestanden van vroeger eigenlijk gevaarlijker vond.’

BALTHAZAR BOMA ANDERS BEKEKEN

Ook Balthazar Boma waagde even later de sprong. Marijn Devalck herinnerde zich daarbij dat hij zo’n halve eeuw geleden als Marino Falco de Klijpetoren inzong. Hij stelde voor om dat nu nog ’s over te komen doen.

Pikantg detail: ‘Boma’ waagde de sprong in kilt. Voor de vrouwelijke toeschouwers onder de deathride-kabel kon de dag hierna niet meer stuk. Boma werd dan ook onmiddellijk na zijn sprong omstuwd door zeer bewonderende vrouwelijke fans die, zwaar onder de indruk van de onderkant van de beroemdste snor van Vlaanderen, smeekten om een handtekening. Het mocht zelfs ook iets meer zijn.

DE BENIEUWDE RONSENAAR (138)


WERK
OP DE VOORVORK
VAN NIEUWE
RONSESE FIETSERSBOND


RONSE RAMPSTAD VOOR FIETSERS


Ronse stad is een regelrechte ramp voor fietsers. Als pleisterplek voor kampioenschappen mag Ronse dan wel internationale en nationale faam hebben opgebouwd. Voor de gewone fietser blijft het inmiddels in Ronse zelf huilen met de fietshelm op.

Ninovestraat, Ellezelesteenweg, Zonnestraat, Ponettestraat, Snoecklaan, Broeke (tussen Glorieux en Kruissens), Ommegangstraat zijn levensgevaarlijke fietsroutes.

Kruispunten als Pessemiersbrug en Kruissens-Zandstraat zijn biezonder gevaarlijk.

De waarheid is dat er in Ronse Stad géén degelijk fietsvriendelijkbeleid bestaat. Knooppuntroutes liggen er verwaarloosd bij. In de stad zelf is het fietsen een hoogst levensgevaarlijke onderneming.

Zo lang het stadsbestuur dat niet wil zien en zijn neus blijft ophalen voor de fietsers, zal het verkeer in de binnenstad inmiddels verder dichtslibben en de spitschaos aanzwellen.

Ook nogal wat horeca- en handelszaken hebben het verleerd om, zoal weleer, voor eigen fietsrekjes te zorgen.

Vijftigste Fietersbond

In afwachting dat het bestuur eindelijk wakker schiet, nemen de fietsers zelf dan maar zelf het roer in handen. Zaterdag wordt daarom in Ronse de 50ste afdeling van de Fietsersbond ingericht.

Dat wordt gevierd met een optreden van de Gev(l)uigoode Mandolinen op de Grote Markt om 11 u. Tavi en Kari, zoals gebleken is in de jongste Tavi in ’t Paradijs zelf twee verwoede fietsers, geven de start op de velo.

Wie meer fietscomfort, een meer fietsgericht beleid en meer fietsveiligheid kan contact opnemen met deze nieuwe plaatselijke afdeling van de Fietsersbond. Een aanrader!

Ze hebben daar alvast helpende handen nodig voor het uitstippelen van de ‘honing en azijn fietstocht’ die volgend jaar plaatsvindt.

Voorzitster van de nieuwe Ronsese Fietsersbond is Martine De Deken, secretaris Magda Vergeynst. Ook Paul Carteus hoort bij de initiatiefnemers. We wensen hen alle succes.

Mail: fietsersbond.rondse@hotmail.com
Info: www.fietsersbond.be

Een schitterend initiatief dat alvast de volle steun meekrijgt van De Benieuwde Ronsenaar.

13 augustus 2007

DE BEZORGDE RONSENAAR (137)
















LUC DUPONT’S LEVEN HANGT AAN EEN DRAADJE

BURGEMEESTER VAN RONSE VALT VAN HOOG


Met diepe bezorgdheid kijkt De Bezorgde Ronsenaar samen met heel Ronse uit naar de levensbedreigende dodensprong die burgemeester Dupont woensdagmiddag om 13u 30 waagt vanaf de toren van de Klijpe.

Ofschoon hoge bomen veel wind kunnen vangen, schijnt de burgemeester hiermee behalve zijn eigen ontstilbare hoogtevrees ook danig het lot te tarten.

Wie Luc Dupont echter kent van bij de Ridders van de Fiertel weet al dat hij de gevaarlijkste droppings en de meest hachelijke ondernemingen (zoals bijvoorbeeld het spelen van klarinet op een kapot rietje) niet uit de weg gaat.

Overigens best een passend einde als je het ons vraagt. Zo recht van de kerktoren naar het hiernamaals. Het heeft iets van een martelaarsdood.

Misschien krijgt de Oude Sint Martenskerk na woensdag dan toch nog een geschikte bestemming waar eenieder zich kan in vinden, als Het Luc Dupont Memorial Center…

Welke burgemeester uit de geschiedenis van Ronse zal dan immers meer zelfopoffering hebben opgebracht om de Klijpefeesten vanaf de klepel een beetje (karmijnrode) kleur te geven?

Ook Tavi en Kari weten waar die klepel hangt en wagen de gok naar het Paradijs vanaf de top van de ‘Tube Silicone’.

Het programma van de Klijpe Midsummerfeesten ('Een Schot in uw roos') woensdag:

11u : aperitiefconcert met muzikale begeleiding op het terras achter de kerk. Deathride zal reeds toegankelijk zijn.

11u45 : optreden van de dansgroep “FLANDRACH”. (Highlanddances).

Vanaf 13.30u doorlopend : sneukelstandjes met typisch Schotse lekkernijen, whiskybar, infodesk over Schotland, Highland Games, demostand met roofvogels, deathride vanuit de kerktoren, kinderanimatie…

Highland Games

1.Barrel Run (Vatenrolwedstrijd)
2.Farmers Walk (Aflossingswedstrijd)
3.Weight Throw (Gewicht Hoogwerpen)
4.Hammer Throw (Hamerslingeren)
5.Tossing the Caber (Boomstamwerpen)
15.30 u – 16.30 u : exclusieve roofvogelshow op de terreinen achter de kerk.
16.30 u – 16 .45 u : demo van Highlanddances op het podium.
16.30 u - 17.15 u : finale van de Highland Games + prijsuitreiking.

Meer op: www.klijpemidsummer.eu

(Afhankelijk van de afloop van Duponts dodensprong is er woensdagavond ook een uniek beiaardconcert op Sint-Hermes met het requiem van Mozart en het Dies Irae dies illa.)

STERRENKIJKER









19.

Liedjesteksten schrijven, leuk, maar het lag niet echt op mijn lange schrijfweg. Ooit heb ik me wel bezondigd aan een Franstalige parlando voor de minzame zanger-toetsenist Yvan Guilini (‘Mélodie pour Julie’), aan een paar kinderliedekijns voor Micha Marah. En ook aan die suikerzoete tranentrekker voor Paul Anderson waarmee mijn vrienden me nog wel ’s vermogen te tergen op een of ander zwoel feestgedruis.

Doch dit alles was meer voor de lol. Vooral om te zien wat dat geeft, teksten op muziek. Met de dertien nieuwe liedjesteksten die ik aan een vakantiezwembad in Grimaud voor ‘Tavi in ’t Paradijs’ pende, kreeg ik echter de smaak pas echt goed te pakken.

Noot voor noot heb ik Pascal Devreese mijn schamele schrijfsels met zijn onnavolgbare stem op de piano weten inzingen. De zaterdagmiddagen met Pascal in de Muziekacademie van Ronse behoren tot de mooiste herinneringen die een schrijvelaar meemaken mag.

Je teksten aldus in het Ronsies idioom geduldig horen inzingen door één van de meeste uitzonderlijke stemmen die je stad ooit koesteren kon: het is een onvergetelijk genoegen.

Dit bleek pas het begin van een nieuw heel ongewoon muzikaal avontuur. Want na die eerste geut kregen Pascal en ik algauw het gezelschap van chef Johan Vanderaspoilden die met zijn gitaar en zijn veelzijdig talent de liedjes helemaal naar Tavi toe zou orkestreren. Het gevolg van dat aanvoelen hebben duizenden Ronsenaars kunnen smaken bij de opvoeringen van ‘Tavi in ’t Paradijs’.

De dertien liedjes voor ‘Tavi in ’t Paradijs’ werden er vijftig die hun weg zouden vinden naar de meest ongewone publicatie uit mijn schrijvelaarsbestaan : ‘Het Roonsies Beurooboek’.

De vijftig liedjes werden er inmiddels een zeventigtal. Over sommige, meer dan ondeugende teksten teksten schaam ik me diep. Zogezegd. Al blijf ik me vooral verslikken in de lachbuien die de interpretatie ervan door de ‘santeusen’ en ‘santeurs’ van de Gevuigoode Mandolienen telkens weer ontlokken.

In de hele voorbereiding naar Tavi toe zijn we samen op een lange tournee getrokken langs feesttenten, de straten en de markt van Ronse, tuinterrassen, hovingen, het plein van Nukerke, de rusthuizen van Kwaremont, Louise-Marie, Etikhove, Ronse, kantines, restaurants en zaaltjes om de liedjes te ‘roderen’.

Met de (helaas vaak valse) noten die ik daarbij uit mijn mondmuziekje blazen mag van onze chef ‘Poilke’, gaat alweer een andere kwajongensdroom in vervulling die teruggaat naar de tijd van Dylan, Donovan en Ferre Grignard.

Het plezier dat we met de Mandolienen de mensen op onze ‘Tavi Tour’ wilden schenken kregen we van hen overvloedig terug in een lach, een traan, gezang en ‘gebeuroo’.

Sindsdien draaien we met onze Gevuigoode Mandolienen (op de foto ontbreken er een paar, ondermeer onze vaste voorzanger Jaak Herregods) volop op een Mando's Never Ending Tour door het Ronse van vroeger, van nu en van morgen op verjaardagen, jubilea, feesten en andere dendere festiviteiten. Tuupe vuir Roonse. En:

Loet oes noa drumen
vaan Roonse
aaliest da komt
en doer nie mier ees
tuus oop oes twie uren
sloepen
oes gieren zien
en ’t za wui goen….


‘Sterrenkijker’. Coyright Stef Vancaeneghem.

DE BEDREIGDE RONSENAAR (136)









GEEN KANKERSTORT AAN HET MUZIEKBOS

RUSSISCHE ROULETTE MET ASBESTPOTJE

FILIP MEIRHAEGHE GEEFT VANDAAG GIFPOTJE DOOR


De provincie Oost-Vlaanderen heeft, zoals hier al eerder aangeklaagd, een asbeststort goedgekeurd vlakbij het Muziekbos. Tijdens het storten (gewoon dumpen in de zandputten) komen er asbestvezels vrij die zwaar kankerverwekkend zijn en longvlieskanker veroorzaken. Een beschermd natuurgebied wordt aldus probleemloos tot gifbron gebombardeerd.

De stad Ronse en nogal wat milieubewuste mensen gaan hiertegen in verzet. Door dat beroep is het stort zeer voorlopig - voor hooguit drie maanden - geschorst. Binnenkort moet de nieuwbakken Vlaamse minister van Leefmilieu Hilde Crevits beslissen. Een test voor haar geloofwaardigheid.

Mocht minister Crevits er ook maar aan denken gewoon wat strengere normen op te leggen dan is dat niet genoeg. Zelfs de strengste normen zijn niks meer dan een lachertje tegenover de dreiging van asbestkanker in de longen van de mensen. Met dergelijke zoethoudertjes kunnen ze dan ook geen vrede nemen.

We moeten die rommel hier niet. Onder geen enkele voorwaarde. Er is maar één handtekening van Crevits in deze geloofwaardig: neen. Al de rest is gifzand in de ogen en asbest in de longen van de mensen.


Vermits volgens het provinciebestuur een asbeststort blijkbaar overal kan, wordt vandaag door het actiecomité tegen asbest een asbestspel gelanceerd.

Jeugdauteur Brigitte Minne (de creatieve mama van ondermeer het beroemde eendje Rosalie) overhandigde daartoe gisteren al in naam van alle leden van vzw Louise Marie een virtueel potje asbest aan Filip Meirhaege. Filip schenkt dit vandaag op 4FM en Radio 2 met bekwame spoed weer door. Zo'n giftig geschenk wil geen mens namelijk bij zich houden houden. Als minister Crevits beslist, komt het stort in de tuin of het huis van de persoon die als laatste het potje in zijn bezit heeft. Het asbestspel is met andere woorden Russische roulette. En minister Crevits heeft de vinger op de trekker…

Meld op volgende link de geheime code als je in het bezit bent van het asbestpotje of volg het traject: http://groups.google.com/group/louisemarietegenasbest?hl=nl

Onze foto’s: Nieuwe Ronsenaaresse en jeugdauteur Brigitte Minne en nieuwe Maarkedalenaar wielerkampioen Filip Meirhaeghe.