DE BENIEUWDE RONSENAAR

FACILITEITENBRIEF VAN DUPONT:

HET ANTWOORD VAN OPEN VLD RONSE

ZWARTEPIETEN IN DE ZOMER

WAAROM OPEN VLD RONSE NIET MEESTAPT IN COMMUNAUTAIRE RADICALISERING














Wie België een beetje kent, weet dat dit een schoon land is. Weliswaar moet de esthetische meerwaarde van le plat pays niet gezocht worden in haar eenvoud, au contraire…
Complexer dan hogere wiskunde, blinkend door oneffen nat asfalt, kilometers lintbebouwing met daarachter plots een subliem vergezicht, daarin schuilt de aantrekkingskracht van België.

Het minzame stadje Ronse balt de diversiteit en het dualisme van ons land samen op haar eenzame voorschoot. Onbegrepen en onbemind wordt de Koningin der Vlaamse Ardennen nu al jaren met de rug bekeken door de rest van Vlaanderen. Als genegeerde en gevallen koningin zou men voor minder verlangen naar een extreme make over. Hunkerend naar de glorie van weleer, toen de textielbarons het mooie weer maakten en van duurzaam bedrijfsbeheer nog nooit hadden gehoord, werd de trotse Ronsenaar door de jaren heen langzaamaan een verzuurde Ronsenaar.

De roomsrode meerderheid heeft een punt wanneer zij de aanwezigheid van de taalfaciliteiten naar voren schuift als rem – of zelfs eerder wielklem – op de socio-economische ontwikkeling van onze stad. Zij ontpopt zich hiermee echter ook tot een fervente beoefenaar van de populairste bezigheid in de huidige Belgische politiek: zwartepietje doorschuiven. Het getuigt van een indrukwekkend afwijzen van je verantwoordelijkheid als beleidsploeg wanneer je de teloorgang van je eigen stad simpelweg afdoet als een gevolg van de Belgische constructie. Als buitenstaander zou je bijna denken dat Ronse een benefietactie verdient: hier met die ploeg van Fata Morgana! Tover de faciliteiten weg en de vijf sterren zijn binnen!

De uitdagingen waarmee een stad op de taalgrens wordt geconfronteerd, zijn complexer van aard en kunnen niet zomaar worden gereduceerd tot een statutaire kwestie. Bovendien heeft Ronse juist heel veel troeven om het te maken, misschien zelfs voor een deel net door haar geografische ligging. Wij herinneren de burgemeester dan ook graag aan het Eurodistrict Rijsel-Doornik-Kortrijk, dat de weg wijst naar moderne en letterlijk grensverleggende oplossingen voor een bloeiende economie in een geïntegreerd Europa. Onze stad kon zich daaraan optrekken, mocht mee op de kar springen, maar het bleef stil in het gemeentehuis. Waarschijnlijk te druk bezig met de dure faciliteiten…

RONSE VERDIENT MEER AANDACHT



Laten we een zaak duidelijk stellen: Ronse verdient meer aandacht; Ronse lijdt onder de faciliteiten. Kennis van het Nederlands is noodzakelijk opdat nieuwkomers hun draai hier zouden vinden. Maar Ronse is ook één van de weinige gemeenten op de taalgrens die haar schizofrene karakter heeft omarmd en waar de Nederlandstalige inwoners het Frans beter beheersen dan de gemiddelde Vlaming. Die af en toe en met veel plezier hun namiddagen slijten in het Pays de Collines, in het Flobecq van Rudi Demotte. En als diezelfde Ronsenaars elk jaar hun geliefde Fiertel wandelen, vragen ze aan Sint-Hermes een economische heropleving, geen taalkundige zuivering. Vragen ze aandacht voor de plaatselijke handelaar, aandacht voor de vergrijzing en de promotie van de stad, niet om communautaire herrie.

Want dat is misschien nog het ergste gevolg van het initiatief van de burgemeester: ons ‘ingedommeld provinciestadje’ (De Standaard 25/07) dreigt nu te worden meegesleurd in de draaikolk van communautair opbod, in een retoriek van eng nationalisme en verdeeldheid. Daar heeft de meerderheid ook beleefd doch ijverig naar gesolliciteerd, door voor de viering ter gelegenheid van de Vlaamse feestdag ene zekere Michel Doomst naar Ronse te halen. En nu dus door het FDF een voorzet te geven waar Franky Vercauteren best jaloers mag op zijn.
Van een 21ste eeuwse christendemocraat beginnen we dat min of meer te begrijpen, maar van de sp.a mogen we meer sense and sensibility verwachten. En dan holt Open Vld Ronse volgens de roomsrode meerderheid het Vlaams Belang achterna?! Men beoefent dus blijkbaar ook de op één na populairste bezigheid van sommige federale politici: verdeel en radicaliseer.

De Ronsenaar is zich bewust van de problemen waar de faciliteiten ons voor stellen. Hij wil zondermeer dat het Vlaamse karakter van de stad wordt erkend en gerespecteerd. Maar hij is ook een ondernemend iemand. Moeten we wachten op Brussel om de koe bij de horens te vatten? Stel nu dat de faciliteiten worden afgeschaft, wat dan? Zal de burgemeester dan brieven beginnen sturen naar de federale regering en de Europese Commissie, om vriendelijk te vragen of we niet bij Henegouwen mogen aansluiten, kwestie van wat Europese impulsfondsen op zak te kunnen steken? Want volgens de logica van de meerderheid moet blijkbaar alle hulp van buitenaf komen.

ZELF DE HANDEN UIT DE MOUWEN STEKEN



Open Vld Ronse ziet de toekomst voor onze stad een tikkeltje anders. Als we in onze stad zelf de handen uit de mouwen steken, als we samen onze verantwoordelijkheid opnemen en luisteren naar elkaars ideeën, is een heropbloei mogelijk. Dan kunnen we een voorbeeld worden voor andere steden die kampen met de groeipijnen van de globalisering. Laten we bijvoorbeeld beginnen met een plaatselijke jobbeurs te organiseren, in kaart te brengen hoe we vraag en aanbod op de arbeidsmarkt op mekaar kunnen afstemmen. Laten we luisteren naar de verzuchtingen van de plaatselijke ondernemers en werkzoekenden. En français et en néerlandais. Ook hier geldt het adagio: waarom wachten op Brussel…

Laten we dus, tot slot, hopen dat de Koningin der Vlaamse Ardennen ooit terug haar troon kan bestijgen. En laten we hopen dat zij van op die troon niet moet toekijken op een verdeeld en enggeestig landschap, maar op een bedrijvig, open en wakker provinciestadje.

Namens Open Vld Ronse,

Natascha MEEUWS Tom DEPUTTER
Voorzitter Fractievoorzitter