14 november 2008

DE BENIEUWDE RONSENAAR

LUC DUPONT OP RTBF RADIO:
FACILITEITEN VERSCHERPEN
DE SOCIALE PROBLEMEN VAN RONSE














BRIEF EN MOTIE OP DE TAFEL
VAN DE FEDERALE ONDERHANDELAARS
'FACILITEITEN AAN ORIGINE VAN
GROTE INSTROOM VAN ALLOCHTONEN'.


Burgemeester Luc Dupont was vanochtend te horen in het journaal van RTBF-radio. Dit naar aanleiding van een toelichting in de Kamercommissie Binnenlandse Zaken door premier Leterme eerder deze week waarbij hij aanstipte wat iedereen al lang wist: meer bepaald dat de faciliteiten, dus ook die van Ronse, deel uitmaken van een totaal taalevenwicht en vergrendeld zijn.

Voor de RTBF, die op zijn site de Vlaamse stad Ronse probleemloos zomaar eventjes dertig percent francofonen toedicht (meer dan 8000!) meteen een reden om burgemeester Dupont aan de tand te voelen over zijn brief naar Leterme met de vraag of de motie van Ronse om de faciliteiten af te schaffen hiermee geklasseerd is. De Benieuwde Ronsenaar luisterde voor u mee. Hieronder onze letterlijke transcriptie.

Luc Dupont : ‘Non pas du tout. L’on a instauré un dialogue de communauté à communauté. Ce que nous avons voulu faire, c’est de mettre le problème sur la table des négociations à Bruxelles. L’on devrait en débattre et en parler lors du dialogue de communauté à communauté.’

Un afflux de francophones d’origine allochtone

Ondervraagd over de reden van zijn brief aan Leterme en de motie tot afschaffing goedgekeurd door de gemeenteraad van Ronse, zet Luc Dupont (in vlekkeloos en taalhoffelijk voorbeeldig Frans…) alle argumenten nog eens op een rij.

Luc Dupont: ‘Le fait que dans le passé nous n’avons pas fusioné avec d’autres communes. Le fait que le personnel embauché par la ville doit passer un examen linguistique. Le fait que les enseignants à nommer dans l’enseignement primaire doivent également passer un examen linguistique…

Je constate que les facilités sont responsables d’un afflux de francophones d’origine allochtone. Plus précisément de la région de Bruxelles capitale qui viennent en grand nombre à Renaix et qui renforcent ainsi un problème social déjà aigu…’

De grote verdienste van Duponts brief en de motie van de gemeenteraad is, volkomen wars van elke vorm van taalfanatisme (dat ook wij hier altijd zullen blijven verwerpen), dat Ronse nu als taalhoffelijke Vlaamse stad onomkeerbaar op de agenda is gezet.

Bovendien is hiermee federaal én in de nationale perceptie de armoede-bevorderende (weinig benijdenswaardige) ‘illusie’ van Ronse als een sociaal paradijs voor Nederlandsonkundige gelukszoekers uit allochtonië en Wallonië (met wooncodefaciliteiten en een stookoliepremie er bovenop) eens en voor goed formeel teruggefloten en doorprikt.

Wie dàt nu nog niet wil (in)zien , moet in Ronse maar eens meer de straat op.