10 oktober 2009

DE BENIEUWDE RONSENAAR

OPSPORING VERDWENEN STUDENTEN VERZOCHT
ROEMRUCHTE RONSESE STUDENTENCLUB LAETITIA
BLAAST ALGEMENE VERZAMELING DER TROEPEN















‘Radio Ronse Nostalgie’ scoort tegenwoordig hoog op de ladder der zoete herinneringen aan de ‘wilde’ wonderjaren. Na de Ronsese Scouts aller ‘taelen’ , na de schitterend geslaagde bijeenkomst van de Ronsese ‘expats’ vorige zaterdag hartje Brussel, is het nu de beurt aan de meest roemruchte Ronsese stoere-binken Studentenclub (waar zijn de porren?) om hun Cantus-beuroo-boekskie nog eens boven te halen. ’t Ja, forever young…


Het lustrumcomité en praesidium van studentenclub Laetitia verleent 'De Benieuwde Ronsenaar' de grote eer en het bijzondere Ronsese genot om langs deze blog (we citeren ) ‘vele ons onbekende oud-leden te contacteren en hen op te roepen ons te contacteren voor de viering van Laetitia’s 80-jarige lustrum.’

The Last Post der... Lastposten.







Christophe Bostyn: ‘Midden jaren ’90 zijn vele gegevens verloren gegaan en daarvoor geraakten ook al de archieven zoek. De jongste jaren vonden oude en jonge voormalige studenten en huidige studenten elkaar met veel blijdschap terug. Er werd al intensief gewerkt om vele oud-leden op te sporen en ook terug archieven aan te leggen. Hier kroop al veel tijd in. We bevinden ons nu in ’t laatste stadium. Nu wij al zo ver zijn, lanceren we een algemene oproep aan de vele oud-leden over wie we geen gegevens hebben. Bestuursgegevens terug vinden was doenbaar. Maar gegevens over leden is net iets moeilijker. Daarom ondernemen langs deze blog een laatste poging ondernemen om tegen de lustrumviering die vele oud-leden terug te zien en hen dat vrolijke wederzien te bezorgen na al die jaren. Het oudste lid in ’t lustrumcomité is 87 jaar oud, een unicum voor een studentenclub!'

Wapenfeiten mèt Wapenschild

Christophe Bostyn:
‘Velen hebben mooie dingen meegemaakt en ondernomen. Om er maar enkele te noemen. De studentikoze bezetting van het Gravensteen, toen mede bezet door die nu 87-jarige. Twee maal leverde Laetitia het Ronsese koningenpaar van de Bommels en participeerde in vele stoeten. Onze prosenior en prosenior seniorum van het SK Ghendt Kris Vansteenbrugge bezette met een heuse studentenpopulatie Damme, waar de burgemeester ludiek ‘gegijzeld’ werd. Damme werd die dag tot Onafhankelijke Studentenstaat uitgeroepen (voor 1 dag), wat veel pers haalde. Onder andere omdat er ook brieven verstuurd werden naar diplomatieke diensten met vraag tot erkenning van de ‘studentenstaat’. En dan waren er de Oudenaardse Bierfeesten, de Fiertel en zo veel meer. Telkens kwam Laetitia er wel eens ludiek in voor.

Gaudeamus Igitur!

‘Alle belangstellingen worden nu uitgenodigd op een algemene vergadering en persvoorstelling op zaterdag 17 oktober om 14u, in de Acte te Ronse. Oud-studenten over alle generaties heen zullen er mét lint (dat spreekt) aanwezig zijn. Het wordt een algemene troepenverzameling, persmap incluis, cd met een leuke selectie aan oude en recentere foto’s, oude persartikelen enz. en het programma met festiviteiten.

Zware kalibers der studentikoze liederlijkheid kleuren de geschiedenis van Laetitia. Ondermeer ere-burgemeester Orphale Crucke, huidig schepen en OCMW-voorzitter Pol Kerckhove, schachtentemmer en huidig Gemeenteraads-president Jan Foulon, de burgemeester van Maarkedal Peter Thienpont om er maar een paar te noemen.
Meer info op: http://www.laetitia-gent.be

08 oktober 2009

DE BENIEUWDE RONSENAAR

ALLES OMTRENT DE COMMOTIE
ROND LINGERIESTUNT IN CRYPTE
VAN ENGOOKIES EN DUVOOKIES:
HERMES MET DE BILLEN BLOOT


Ons ‘onthullend’ verhaal over de fotosessie van het Oudenaardse Mode-en Lifestylemagazine ‘The Best Of’ in de crypte zorgt bij manier van schrijven voor ‘ongeloof en verbijstering’ bij de Kerkfabriek van Sint-Hermes en in bredere Fiertelkringen. Het Nieuwsblad pikte er gisteren al paginavullend op in. Het Laatste Nieuws doet dat vanochtend. Hieronder brengen we vandaag het hele scenario van een aangekondigd ‘crypte-schandaal’.

Eind augustus contacteert het fraaie Mode-en Lifestyle Magazine 'The best of Oudenaarde' de Ronsese dienst Toerisme. Het blad is dan op zoek naar andere mooie Ronsese locaties voor het nieuwe nummer. De mensen van Oudenaarde zijn onder de indruk van de schoonheid van de Ronsese crypte. Andere locaties, want ze zijn hier al een keer geweest in Domein Saint-Hubert. Het resultaat daarvan is hen heel goed bevallen. ‘The Best of’ staat voor stijl en klasse. Met heel oogstrelende foto’s op exclusieve plekken.

Er worden de ambtenaar van de Dienst Toerisme in de Hoge Mote dan ook fier een paar recente nummers onder de neus geschoven. De eerstelijns-stadsambtenaar doet daarop perfect datgene waarvoor hij betaald wordt. Hij geeft meteen de vraag door aan de hogere stadsambtenaar, bureau overkant.

Stadsconservator Eric Devos ziet er geen graten in dat onze mooie crypte wat extra aandacht krijgt. Maar bedachtzaam als hij is en de Ronsese ‘gevoeligheden’ als geen ander kennende, wil hij toch op zeker spelen. Ook hij doet dus wat van hem verwacht wordt. Hij signaleert de vraag via cultuurschepen Joris Vandenhoucke aan het stadsbestuur. En daarmee zitten we bij het College van Burgemeester en Schepenen. Daar wordt het licht op groen gezet.

Klasse voor de kenners

Ronse eens in een beter daglicht plaatsen, dan altijd maar die kommer en kwel van diefstallen en overvallen. Het klinkt natuurlijk heel aanlokkelijk. Tuupe vuir de Renaixance enzovoort. De foto’s zullen bovendien gemaakt worden onder leiding van Roger Dijckmans. Dat is behalve de huisfotograaf van Knack Magazine een heel grote naam in de mediawereld van glossybladen en betere magazines. De naam van Dijckmans staat garant voor het betere fotowerk, dat zal elke journalist je vertellen. Het speelt allicht allemaal mee bij de beoordeling van de fotosessie. Alleen wordt er in dit specifieke geval ‘een detail’ over het hoofd gezien. We komen erop terug.

Wat niemand dan nog weet, is dat er van de geplande achttien foto’s twee zullen gaan over sjieke brave lingerie. Meer bepaald van Marie-Jo. Niet die prikkelende setjes van pakweg Marlies Dekkers (dit terzijde voor de mannelijke én vrouwelijke kenners in het schepencollege).

Van vlees en bloed

De rest van het verhaal ligt begin deze week in u en mijn bus. De reportage oogt inderdaad heel knap. Nooit is onze Ronsese crypte mooier in beeld gebracht. Wél ietwat opmerkelijk ja zelfs verrassend dat de deuren van gods heiligdom plotseling blijken opengetrokken te worden voor de koopmannen van de tempel...

De maker ziet daar zelf alvast geen graten in. Zegt daarover Bart Vingerhoedt in Het Nieuwsblad: 'Maar Komaan zeg, we leven toch in 2009, denk ik. Men moet met zijn tijd leren leven. We zijn toch mensen van vlees en bloed'.

Deken Michel Tjoen en voorzitter Edwin Rubbens van de kerkfabriek van Sint-Hermes zien dat een ietsepietsje anders. Want wat blijkt? De foto’s zijn totaal zonder hun medeweten en toestemming genomen en gepubliceerd. En dàt vinden ze helemaal niet kunnen. De crypte is namelijk eigendom van de kerkfabriek. De stad Ronse krijgt de onderaardse kerk alleen in bruikleen. Het stadsbestuur mag de crypte voor toeristische doeleinden exploiteren. Nu zullen lingeriefoto’s de cryptebezoeken ongetwijfeld wel doen aanzwengelen, maar de eigenaars van de crypte kregen dus nooit een vraag binnen tot het maken van dergelijke foto’s in het Huis des Heren. En hun antwoord op die vraag had zich al kunnen laten raden: neen, nooit, niemals, never, jamais.

De wonden van Christus... en die van Yves

Ook voorzitter Yves Lenoir van het Stedelijk Fiertelcomité voelt zich van zijn kant beledigd en gekwetst. ‘Gewond’, zo schrijft Het Nieuwsblad.

Yves Lenoir: 'Het is spijtig dat een dergelijk mooi historisch gebouw, de eeuwenoude cultusplaats voor zovele duizenden pelgrims die tussenkomst voor genezing kwamen zoeken bij onze stadspatroon Sint Hermes, misbruikt wordt voor commerciële doeleinden. Als voorzitter van het stedelijk Fiertelcomité roep ik ieder jaar tijdens stadsontvangsten in de crypte en tijdens de Fiertelommegang de deelnemers op deftig gekleed te gaan. In essentie blijft dat een religieus gebeuren. Was dat allemaal vergeefse moeite?'

Yves Lenoir, zelf dus voorzitter van het Fiertelcomité, kanaliseert zijn woede daaromtrent in Het Nieuwsblad tussen haakjes ...via verslaggever Fernand Devos: zelf ook weer lid van het Fiertelcomité. Tja, in Ronse draait veel, zo niet àlles rond de toren van Sint-Hermes. Die van Oudenaarde hadden dat kunnen weten. Als het bij ons in Ronse om Hermes en zijn Fiertel gaat, dan zijn onze tenen niet lang en het plafond van de grote kerk nooit hoog genoeg.

Cultuurschepen Joris Vandenhoucke, bevoegd voor de stedelijke musea, dus ook voor de crypte, zit ermee dat het schepencollege nooit geïnformeerd is over het feit dat er ook schaarsgeklede dames in het heiligdom van de Heilige Hermes zouden geshowd worden.

Joris Vandenhoucke: 'We dachten aan een reportage met toeristische inslag. Maar absoluut niet aan wat het echte doel van die fotosessie werd: schaarsgeklede dames laten poseren op gewijde grond, naast de zuilen in onze onderaardse kerk. Mochten we op de hoogte geweest zijn, dan hadden we die fotoshoot niet toegestaan. Er poseren dan maar drie fotomodellen, dan nog zijn we er niet gelukkig om. Het is absoluut een leerschool voor later. We nemen nota voor de toekomst.'

‘We hebben het stadsbestuur een proefdruk gestuurd’

De uitgever van het blad betwist dat dan weer. Het stadsbestuur wist het, zag het en vond het goed, zo houdt hij vol.

Bart Vingerhoedt: 'De fotoshoots werden op voorhand besproken. In Ronse was men op de hoogte. Er was geen enkel probleem. Vermeld evenwel de locatie', was de afspraak.'

'En', zo voegt hij er vandaag in Het Laatste Nieuws aan toe: ‘ we hebben het stadsbestuur ook een proefdruk gestuurd. Iedereen was zeer enthousiast. En wat de dames in lingerie betreft, iedereen zal wel zien dat de foto's zeer netjes en respectvol zijn.’

Het hele punt is dat de crypte dan al mag dienen als toeristische trekpleister, de plek is en blijft een heiligdom. Gewijde grond. En daar wringt het schoentje. Want in de hele controverse rond de bestemming van de Oude-Sint Martinus was dat ook al een essentieel element om de schatten van Hermes als museum- en evocatiemateriaal nièt in de crypte, een heiligdom voor een nog levende kerkgemeenschap, maar wel in de ontwijde Oude Sint-Martens onder te brengen.

Natuurlijk is de crypte een schitterende aanlokkelijke plek voor allerlei activiteiten. Elke theatervereniging kan er alleen maar van dromen om er pakweg een stuk als ‘De Gok van Hermes’ neer te zetten. Maar het mag en kan niet: vanwege heiligdom. En over de hele wereld worden alle heiligdommen die een toerist aandoet respectueus en volgens bepaalde regels en dresscodes bezocht. Iedere toerist heeft dat al eens ervaren in Rome, Florence, Venetië of elders.

En natuurlijk is het niet meer van deze tijd om je te storen aan een streepje braaf bloot. In de crypte werden de zotten vroeger trouwens helemaal in hun blootje gedompeld (en bespied door de kanunniken van het kapittel). Maar dat was ‘de ritus’…

Waar alles in deze zaak echt om draait, is dat we hier een frontale botsing meemaken van twee werelden, de profane en de spirituele. Waar het om gaat is dat de deken als religieuze hoogwaardigheidsbekleder in Ronse wel vaker straal genegeerd en gepasseerd wordt. Deze keer in het heiligdom zelf dat onder zijn relegieze hoede en goed beheer staat. Als er uit dit minischandaaltje dat eenieder gemakkelijk zal ‘toedekken’ met de mantel der liefde één conclusie kan worden getrokken dan deze. Het wordt maar eens de hoogste tijd dat de deken van Ronse hier eindelijk eens de plaats en het respect terugkrijgt die de zijne horen te zijn.

De Ronsenaars moeten vooral de indruk niet krijgen dat gezagsdragers van andere godsdiensten en ‘obediënties’ hier in de Hermesstad nu helemaal de plak zwaaien, terwijl de knapste deken van Ronse allertijden zich ondertussen onvermoeibaar en totaal anoniem uit de naad loopt naar banken en rechtbanken om er aangespoelde sukkelaars uit de hoge nood te helpen.

Geef dus aan Caesar wat hem toekomt. En hou de deken van Ronse in het midden van onze mooiste Ronsese kerk. Anders loopt hij hier straks nog weg. Dan zijn we hem kwijt en wordt hij morgen bisschop van Namen. Of kardinaal van Mechelen. En dat ware pas echt doodzonde: dat Ronse aan al die achteloosheid een man van zo'n kaliber verliezen zou.

07 oktober 2009

DE BENIEUWDE RONSENAAR

GAAT LOGELID VANAVOND BOEK TE BUITEN?
DE VRIJMETSELAARS:
VOORTREFFELIJKE MENSEN
OF GEHEIME VRIENDENDIENSTENCLUB?












DE BRANDERIJ MAAKT NAAM WAAR
MET BRANDEND ACTUELE KWESTIES


Ze ontkennen graag hun macht. Strooien aldus zand in de ogen van de argeloze burger. In werkelijkheid blijft hun invloed nauwelijks te onderschatten. Ondermeer bij topbenoemingen in magistratuur, ambtenarij, media, onderwijs, topfuncties aan universiteiten. Wie goed kijkt ziet bijvoorbeeld op de VRT concentrische cirkels van steeds dezelfde BV’s die mekaar verpamperen en chronisch verwennen met aandacht in hun diverse programma’s.

Ze zoeken het licht, zij het in de duisternis. Ietwat pompeus noemen ze zichzelf daarbij de ‘Kinderen van Hiram’. Ze hullen zich graag in tal van parafernalia. Ze komen als vermeende gezworen papenvreters bijeen in zogeheten tempels en ateliers die qua decorum niet moeten onderdoen voor de schittering van remonstranzen en niet zouden misstaan in het atelier van Nostradamus. Gewapend met tasjes en passers, getooid in schortjes (als trokken ze naar de kookles van Piet Huysentruyt) trekken ze naar hun geheime bijeenkomsten in hun loges genaamd L’Incorruptible, De Bevrijding.

Ze zijn dol op zonnewendes en geladen symboliek. Nu en dan verschijnt er over hen weer eens een dik boek vol rare peetjes van Dries Vandenabeele of Piet Van Brabant. Daarin maken ze je wegwijs in hun diverse obediënties, de ene al beslotener en rabiater (het Grootoosten) dan de andere. Ze zijn agnost of atheist maar ze laten (vooral in de Grootloge) vagelijk wat ruimte voor een of andere ‘Grote Architect’ die Aristoteles zoveel mooier ‘De Onbewogen Beweger’ noemde. Bij het woord god verkrampen hun lippen tot pruilmond. Ze noemen mekaar broeders, meesters, grootmeesters en bevorderen zichzelf naar hogere graden.

Sommigen vertellen me al eens – niet zonder fierheid - dat ze zelf broeder zijn, wat mag. Nooit verklappen ze me echter wie dan hun medebroeders zijn omdat dit volgens hun geheimplichtige regularia niet mag. Anders riskeren ze het ‘in slaap te worden gesteld’, of hoe hun terminologie ook heten mag.

Van papenvreters en geuzenjagers

Ze volgen en citeren al eens mijn geschrijf op deze blog, zo hoor ik van een wat loslippige broeder. Ze bombarderen me daarbij gemakshalve tot onverbeterlijke geuzenvreter (wat niet klopt) of de vriend van de deken (wat klopt, vanwege diepe persoonlijke waardering). Ze herleiden of banaliseren al mijn kritiek op heikele gemeenschapsdaden van hun publieke (lees politieke) broeders tot loge-vijandigheid. En ze gaan gauw weer over tot de orde van De Dageraad. Zoals een Dick Advocaat die akte neemt van het niet binnen hun krijtlijnen willen spelen door Stijn Stijnen.

Ze verantwoorden hun zelf opgelegde discretie door de vervolgingen die ooit hun deel waren doorheen de geschiedenis. Dat laatste kan voor een stuk kloppen. Toen de ‘Libre Belgique’ bijvoorbeeld net voor de tweede wereldoorlog lijsten van vermeende logebroeders publiceerde, baseerde het nazi-regime zich daar even later op voor persecutie. Je zou voor minder voorzichtig worden.

Hun geheimdoenerij mag in deze tijden van freedom of speech echter zeer omstreden heten. De Gentse filosofieprof Leo Apostel stapte op uit de broederschap uit ongenoegen omdat de loge géén publiek standpunt wou innemen tegen de plaatsing van kernkoppen in ons land. Kenners van de loge zullen je vertellen dat dit nu net de eigenheid is van de vrijmetselarij: dat eenieder er vrijuit het zijne kan van denken en de loge geen gezamelijke standpunten verkondigt.

Erbij horen

En zo blijven ze in hun ateliers dan maar bezig met het aanreiken van zogeheten interessante ‘bouwstukken’ ter vervolmaking van de vrijmetselaar. In principe verenigt de loge nogal elitaristisch stuk voor stuk personen die elk op hun manier uitmunten…. in voortreffelijkheid. In de praktijk beschouwen sommige maçons de broederschap als een secrete super serviceclub. Erbij horen wordt dan synoniem van voortreffelijkheid.

Vanavond licht Myriam Van Nuffel, lid van de vrouwengrootloge van België in de Branderij op uitnodiging van het Humanistisch Verbond een tipje van de sluier bij al deze opwerpingen, clichés, gemeenplaatsen of terechte bedenkingen. Noem het vanuit je eigen freedom of speech zoals je wil. Na de historiek wordt ingegaan op de huidige situatie en kunnen er vragen worden gesteld. Hierboven alvast een paar hints. Allen daarheen. (Met schort en passerken).

De Branderij. Zuidstraat 13. Om 20 u.
Toegang gratis. Iedereen welkom.

06 oktober 2009

DE BENIEUWDE RONSENAAR

DE CRYPTE VAN SINT-HERMES:
VAN HEILIGDOM TOT GEILIGDOM



















THE BEST OF OUDENAARDE
DUIKT IN HET DIEPE RONSE


Het is maar best dat de brave Pater Damiaan het fraai ogende Oudenaardse reclameblad ‘The Best Of Oudenaarde’ deze week niet meer in de bus op Molokai heeft gekregen of die heiligverklaring in Rome zondag dreigde op de valreep nog te ontsporen tot een geiligverklaring.


Het stilistisch kwaliteitsblad ‘The Best of Oudenaarde' strijkt deze keer voor een machtig mooie fotoreportage neer in de Ronsese crypte.

'Intieme sfeer,
uitgestrekte perspectieven'...


‘Want,’ zo schrijven de makers van dit fraai ogend Mode-en Lifestyle-magazine zeer terecht, ‘de crypte van Ronse is uniek.’

‘Zij is zowel uit esthetisch als uit archeologisch standpunt uitzonderlijk en combineert op een harmonische manier een intieme sfeer met toch uitgestrekte perspectieven.’

We zouden het eerlijk gezegd, en zo te zien aan de foto’s, echt niet beter kunnen verwoorden. En, uit de pen van Oudenaardisten doet ons dat als Ronsese chauvinisten dubbel plezier.



Ik denk dat mijn gewezen leraar esthetica ‘paster Mol’ zich in zijn jarenlange archeologische zoektocht nooit zoveel moois heeft kunnen inbeelden, qua opgegraven schoon in zijn crypte.

Een diepgelovige mens zou voor minder van zijn bidstoel tuimelen. Ik zie zo’n reportage nog niet direct gerealiseerd in de groene Moskee, daar mogen alleen de schoenen uit. De gelovige diep-christelijke gemeenschap van Ronse raast nu duidelijk in ijltempo door de nieuwe eeuw en de nieuwe tijden.

Nadat we onze Fietoo-kanunnik al sierlijk de Gevuigoode Mandolienen hadden weten dirigeren na een Ronsiese mis bij de Paters, nadat we de bisschop van Gent de waard van Café Memlinck hebben weten uittokkelen op zijn instrument, nu deze geslaagde lingerieshow in de crypte. God, Maria, Jezus koast noa mien uure! Er zijn geen zekerheden meer! Tuupe noer de crypte! Ien Ronse ees dat iet!

'The Best of Oudenaarde' mag wat mij betreft altijd nog eens langs komen in Ronse. De knappe fotoreportage is overigens van de ervaren top-fotograaf Roger Dijckmans: één van de allerbeste fotografen van het land.

05 oktober 2009

BEAU MONDE




Fata Morgana

In de keet in hun bos van weleer,
blies hij het stof weg van het spiegelglas
en vond de stille glimlach weer
van wie ooit le petit prince was.




Inventaris

Alles is er nog, de dode tennisbal,
de strip, de scheve fiets,
de kalender met vergeten jaargetal.
Alles is er nog, en niets.

Pan is dood

Nu de zomer verkilde tot herfst in de rouw
begreep hij plots met acute pijn,
dat zelfs Peter Pan ooit groeien zou,
en een bebaarde mens moest zijn.

Bistouri

Natuurlijk heeft de ratio
ons heel veel goeds gebracht.
En een paar van onze mooiste dromen
met haar stilleto afgeslacht.

Moeder

Plots zag ik je ogen die zochten in ’t ijle
naar de zwarte merel in het prieel,
die alle dagen bij jou kwam verwijlen
stilte deelde met fluwelen keel.

Marines

Nog één keer wou jij de golven belagen
en rende de rulle duinen door.
Dan kon ik alleen de wind nog vragen
waar hij je ijle spoor verloor.

PAUL VANCAENEGHEM

(Uit: 'Door ongeschreven paden'. Eigen verzameling).