24 november 2010

RONSIES RARITEITENBOEK (29)

DE KOOBE


Legendarische friemeltempel aan de Spinsterstraat. Op Beloken Pasen riskeer je er een vijg van gods alziende immanentie, paster Van Mullem. Doch Ons Here ’n slaat niet of hij zalft. Op Pinksteren vinden vurige tongen er voor het eerst hun draai. Daalt de geilige geest over het Ronsese tranendal. Met vlammen ter hoogte van je lenden. Zondebesef gekoppeld (bij manier van schrijven) aan verhoogd risicogedrag onder pasterstoezicht voert je over de top. Ver voorbij het tot dan haalbare genot in het voor de rest compleet ingedommeld provincialistisch nest Ronse.

De Verboden Vrucht wordt gretig geplukt. Een hele generatie hunkerende baby-boomers komt los van de na-oorlogse burgerlijke beschetenheid rond Surdiac en Leuvense Stoof. De Wurlitzer van het Parc Lagache verliest finaal de concurrentieslag tegen de indrukwekkende draaitafels van Studio Morimik & Studio Telstar. De Fancy Fair-verveling wordt weggewalst door Let Kiss en French Kiss.










Aan de toog hangen overjaarse pubers met walletjes, na onrustige doordeweekse nachten vanwege Raquel Welch zonder broekje aan in ‘Lui’. (‘Le Magazine de l’Homme Moderne’). Ze lurken aan Fanta Orange, spelen met hun Zippo, zuigen aan een Gold Leaf Long Size. Lokale beatniks die nooit gehoord hebben van Jack Kerouac trekken rookgordijnen op van oeverloos gewauwel, stikken in de cumulo nimbusjes van hun zelf gerolde Blauwe Drum. Bailar La Bamba. You like the smell of Nina Ricci op de dansvloer. 'L’Air du Temps?' Of vergis je je? Ouwe biertonnen van de Brouwerij De Keyser met lege Chiantiflessen erop en daarin halve kaarsjes van Broederlijk Delen. In een hoek, een hele collectie Schotse rokjes. Witte kousjes. Ballerina's. Giechelend om de Anthony Perkins van achter het huizenblok, in zijn flesgroene blazer van Butch Tailors. Op de binnenkoer vergaap je je aan een vlamrode tweedehands MG, een hemelsblauwe Sunbeam, vijf tegelijk weg scheurende Mini-Coopers allemaal van bij Garage Vanderdonckt uit de Kasteudreive en, je gelooft je ogen niet: een Jaguar Type E. Er is er ook altijd wel een die zijn pre-historische Ondine Renault niet meer aan de praat krijgt. No paradise on the dashboard lights tonight.












Iemand droogt de tranen van een verdwaalde notarisdochter bon chic bon genre, in haar nieuwe jurk van bij Couture Ykman nog wel, nu met vieze klak Cross & Blackwell Pickels erop, wat zal ze haar mama nu vertellen. Hopeloos melancholische would be Françoise Hardy in bijna-Courrèges met een blik van staal en om de hals veel blik en ander doorkijk-metaal. Staat bij de jongens vooral bekend als onbereikbaar ijskonijn. Voelt zich vanavond verlaten door god en klein Pierke et tous les garçons et les filles de son age. De Koobe. Je ziet er de seizoenen voorbij glijden in opwaaiende zomerjurken en grijpgrage ‘pullovers’. Lederen handschoenen van bij madam Samdam naast de Nopri. Minirokjes, maxischoenen. Mods versus Rockers. (H)eerlijk gezellige en grappige makkers uit Zulzeke, gewoon zichzelf in hun schreeuwlelijk kanariegeel Mao-kraagje. Stoere maats uit Schuusse, in gifgroene broek met olifantenpijpen van Carnaby Boetieks. Maar wel echt en oprecht. Stoeffie stadsmussen zijn er ook, compleet naast zichzelf en hun glimmende boots. Pronkend met gigantische vlinderdas. Very smart-pak, van bij VanCo. Een jongen met zijn little Honda die vannacht nog sterven zal tegen een gevel tussen Kobbe en Memlinc.















De laatste tranentrekkers van de avond alreeds, onder de glinsterende spiegelbol tegen de zoldering. Zo mooi zo blond en zo alleen. Adieu Jolie Candy. Mo-hoo-njaa. Du bist alles. Tref je het, dan wil je dat deze serie slows eeuwig zou blijven duren. Heb je pech en is er weinig gewilligheid vanavond, dan ga je maar voor rock around the clock. De sterretjes boven je hoofd halen het heelal naar het dal. Maken van elke zaterdagavond een carnaval, met glinsterkens als in Brasil Tropical. Wim De Craene verovert Ronse, verdrijft Miel Cools en zijn aftandse Boer Bavo. My Sweet Lady Jane vervangt Lucy in the sky with diamonds. De blonde stoot van Middle of The road showt haar blote navel in the middle of the Koobe, wiebelt met haar kontje vraagt ons: where is your mama gone? Z'EES GOEN...uit alle kelen tegelijk. De blondine in the middle of nowhere vindt het Ronsies publiek fantastic. Zien we de lichtjes van De Kobbe, gaat ons hart wat sneller slaan. Om middernacht moet Assepoester naar huis, is het feest alweer gedaan.

RONSIES RARITEITENBOEK.
Handleiding voor Ronse.
Copyright Stef Vancaeneghem.