TUUPE VUIR RONSE

ACHTER DE SCHERMEN
ONDER DE SCHERVEN:
SCHANDE VAN RONSE BAART
CLANDESTIENE TOPKUNST

Terwijl de belastingbetaler miljoenen euro kan ophoesten voor de nieuwbouw van het Bisschoppelijk College, geraakt aan de overkant van de stad het zwaar gehavend voormalig schoolgebouw van het Gemeenschapsonderwijs aan de straatstenen niet verkocht. Staat er op instorten: als 'Visitekaartje van de Schande' van een Stad met Uitzicht.

Maar zie, terwijl het officiële cultuurcircuit het hier binnen de efemere krijtlijnen van snel te vergeten grof gesubsidieerde mooipraters met zogeheten ‘videokunst’ zoekt, blijkt binnen dat zwaar afgetakelde gebouw pure underground en schitterende graffiti-art open te bloeien.

Hierbij enkele parels die door de lens van onze - roekeloze - fotograaf in het kader van een fotografie-bijscholing zijn vereeuwigd. Een riskante fotoshoot die vooral géén navolging verdraagt als u het mij vraagt. En al helemaal niet door spelende kinderen uit de buurt. Want binnen lijkt het zo te zien wel op Blair Witch Project in Ronse.

Ronsese Remake Blair Witch Project

Wie ooit de Amerikaanse horror & mystery-film The Blair Witch Project heeft gezien, kan nooit nog op dezelfde manier bij nacht door een bos lopen. Drie studenten van de filmacademie trekken de bossen in om een docu te draaien over de legende van de heks van Blair. Ze verdwalen echter hopeloos en geraken onderweg een van hun medestudenten kwijt. Tot de twee overblijvenden diep in het bos een horrorhuis bereiken, volgens geruchten het huis van een kluizenaar-kindermoordenaar, waarin ze hun vermiste vriend hopen terug te vinden. Binnen verliezen de twee elkaar op hun beurt uit het oog, elk in andere richtingen afgaand op het geschreeuw van hun medestudent. Dan gaat de cameraman tegen de vlakte. Je wil niet weten wat je tegen de muren ziet.

In de schemerzone tussen schaduw en schijn

Van wat je daarentegen hier in het verlaten schoolgebouw tegen de muren vindt, onthullen we hierbij enkele parels. Gezien die door het oog en de lens van de fotograaf. Geniet met mij van de schoonheid van deze clandestiene ongesubsidieerde Ronsese kunst.

Achter de schermen en onder de scherven van wat ooit de paramedische trots van onze stad was… Als het gebouw al niet gesloopt wordt dan is het nog maar zeer de vraag op de koper deze unieke spontane opstoot van puur artistiek talent redden zal. In het andere geval duiken deze foto’s op hun beurt voor eeuwig in de vierde dimensie van de sepia schemerzone, tussen schaduw en schijn.

Foto’s van Yannic Vancaeneghem.