03 september 2011

RONDE NAAR OUDENAARDE?

DE LOSLIPPIGE TAFELGESPREKJES
VAN WOUTER VANDENHAUTE



Voor de eerste keer in vijf jaar bloggen hoop ik dat de informatie die me gisteravond via een tipgever bereikte van geen kanten klopt. Volgens deze (voor mij alvast betrouwbare) eigen bron heeft Wouter Vandenhaute, (met Erik Watté de grote baas van Flanders Classics) zich zeer onlangs in een kring van intimi aan de dis laten ontvallen dat de aankomst van De Ronde van Vlaanderen naar Oudenaarde gaat.

RONSE BIEDT MEER DAN ANDERHALF MILJOEN!

Daarmee zou Vandenhaute, van wie nochtans bekend is dat de taal van het grote geld hem niet onverschillig laat, aan een supermega-aanbieding van Ronse voorbijgaan.

Los van een schitterende finaleparcours, zou die aanbieding volgens mijn eigen bronnen jaarlijks meer dan anderhalf miljoen euro bruto naar Flanders Classics draineren. Bovenop de televisierechten welteverstaan. In dat pakket zit behalve de inbreng van de Stad Ronse (100.000 euro, dat is evenveel als Oudenaarde) ook een patent op alle business omtrent de Ronde. En dit op het hele grondgebied van Ronse. Plus accommodatie voor niet minder dan 6.000 VIPS à 200 euro het kaartje.

Als Ronsenaar hoop ik voor één keer dat deze info hierboven omtrent de uitlating van Wouter Vandenhaute aan één van zijn disgenoten en intimi snel door Flanders Classics kan worden tegengesproken en rechtgezet. Wat ik dan in dat geval ook met bekwame spoed en met het grootste genoegen doen zal.

31 augustus 2011

BRIEFGEHEIMEN

Beste Rik

Verdoken tussen de Vlaemsche duinenstoppels probeer ik één van mijn jongens de nieuwste Dimitri Verhulst aan te praten. Meesterlijke reconstructie, zeg ik, waarin hij de laatste intrieste uren van Frank Vandenbroucke bekijkt door de gazelle-ogen van dat Senegalese hoertje zonder Carte de santé.

Doch mijn vliegerke gaat niet op. Mijn pleidooi voor alweer een nieuwe parel van Verhulst ebt weg in De Helaasheid der Dingen. Nee papa, bedankt papa. Hij heeft al 1 boek en het laat hem niet los en, Rik je gelooft het nooit: het blijkt jouw boek te zijn daar in het zand, over Museeuw de Leeuw.

Oh ja van de Rik zeg ik, gave pen. Vlot ter tale. Rad van tong. Al blij dat hij geen kooklesje tot zich neemt van Piet Huizeprut of erger zo’n klotethriller die om het even wie tegenwoordig als veredelde Wikipedia-turf op de lezers afvuurt. Ha, de Rik zeg ik. Altijd goe bezig, die Rik. Want ook je columns vermag ik te smaken. Doch, zoals Jefke Anthierens, een van mijn vijftien gewezen hoofdopstellers het zeggen zoude, was hij helaas niet alreeds de weg van alle vlees gegaan: genoeg lof. Immers:

RIKSKE RIKSKE RIKSKE WAT DOE JE NU?

Komt mijn geliefd Ronse - als kandidaat voor de aankomst van de Ronde van Vlaanderen – dan naar een weldoordacht idee van ‘Leeuw Museeuw’ voor de proppen met dat schitterend idee om liefst twee keer de Oude Kwaremont en de Patersberg in de Rondefinale te mikken en dan kom jij Rik nu doodgemoedeerd namens godbetert Oudenaarde dat idee schaamteloos wegkapen en doe je er twee keer de Koppenberg bovenop. Kijk Rik, dat noem ik nu pure zweetdieverij zie. Goedkope namaak.

Vanwege mijn eigen compleet belachelijke fietsgemiddelden als wielerfreak ga ik me hier verder niet moeien met de parcoursfinesses van kenners als Leeuw Museeuw. Maar wat ik zoals elke wielerliefhebber wel weet: twee keer de Koppenberg in de Rondefinale dat is regelrechte bullshit. Koersvervalsing in het kwadraat. Wie daar dan glijdt, valt, kantelt, kapseist, plat rijdt, zijn wiel of zijn stuur breekt, tegen de volgwagen van bijvoorbeeld Jesper Skibby knalt, die kan op twintig kilometer van de aankomst beter afstappen en frikandel gaan nuttigen bij Verkindere of een fluitse sampagne tot zich nemen in de VIP-tent van Willy Naessens. De Koppenberg maal twee?

RIKSKE RIKSKE RIKSKE DA MEEN DJE NIE!

Kunnen we even goed Roland Liboton uit zijn veldrijderspensioen halen maar bon, ik zei al dat ik me verder niet ga moeien in het debat van de kenners, rond de open haard bij Moeder Gusta. Wat me in deze vooral steekt, beste Rik, is dat je, volgens De Geruchten in Het Laatste Nieuws dit opbod lanceert …zo staat het er in vetjes: 'Speciaal op vraag van de organisatoren'.

Wat moeten we ons daarbij voorstellen? Dit doet me denken aan een aanbesteding waarin eenieder wel eerlijk meedingen mag doch waarbij één van de bieders onderweg ‘gebriefd’ wordt om van zijn aanbieding op maat hoe dan ook het beste bod te maken. Met andere woorden : aan een compleet linke boel waarin alles al op voorhand in de sacoche is. Geflikt dus. Afgesproken spel. Verkochte koers.

Wel beste Rik, ik weiger te geloven dat dit zo is. Ik kan me bijvoorbeeld niet voorstellen dat Wim Van Herreweghe, die als onze eigen Jacques Goddet van de Ronde mee de gesprekken met de kandidaten voert zich tot dergelijk schaduwspel lenen zou. Daarvoor ken ik hem net goed genoeg en al een ietsepietsje langer dan jij, vanwege onze gedeelde voorgeschiedenis bij 'Het Volk' waar Wim begonnen is als koersdirecteur van 'De Omloop'. Ik hou het dus meer op een plat georkestreerd anti-Ronsies pokerspel met de bedoeling Ronse met een mediatieke elleboogstoot eventjes in de gracht te mikken.

MET GEHEEL OUDENAARDE MISSCHIEN
DOCH NIET MET DE RONSENAARS, RIKSKE.

Mocht het echt zo grof gespeeld worden dat Ronse aldus in de zak gezet wordt met zo’n prefab-aanbesteding, dan schrijf ik je welbewust nu al: no way. Opdat je achteraf, als het spel dan inderdaad helemaal vals gespeeld is, niet ook nog eens zeggen kunnen zoude: zie je wel slechte verliezers, die Ronsenaars. Tja, de ene elleboogstoot is de andere waard. Intentieproces? Niks geen intentieproces.

Ten noeste kier
rij'k iek oa
mij oa kastanjeeten
in de graacht
goe geweiten.
(Vrij naar Eddy Planckaert).


Ofwel klopt het verhaal van 'Het Laatste Nieuws'. En dan zit er zo'n Cancellara-moteurke in de aanbesteding van Oudenaarde. Ofwel klopt het niet. Dan worden wij als Ronsenaars gaar gekookt in de mediatieke perceptie die jij als geen ander weet te bespelen en wil ik je bij deze graag eens zelf twee keer na elkaar die Koppenberg zien oprijden in de finale. Met één pedaal en zonder zadel. Allez bon. ’t Is bij deze geschreven. Laat het niks persoonlijk worden tussen ons. Armlastige schrijfbroeders zijn en blijven we. Zolang 'Het Laatsste Nieuwss' van Chrisstian Van Thillo Johan Museeuw trouwens met 'ss' blijft schrijven, gaan we ons nog niet echt zorgen maken, jij en ik.

Volgende keer onder de Walburgatoren in godbetert Oudenaarde betaal jij dan wèl de Hoorens Koffie. Dan duinenzand erover. Of ik mik dat mooie boek van jou in de grote mande van de garnaalkruiers van Oostduinkerke. Bij de wespen en de Aranespen.

(Aan Rik Vanwalleghem. Directeur Centrum van de Ronde van Vlaanderen in godbetert O.)

29 augustus 2011

TUUPE VUIR RONSE

PLAN B.


Ik ken Charles Vanderbecken alleen van naam. Als een succesvolle Ronsese fiscalist van aan het Astridplein. Sinds vorige week ken ik hem ook als ‘die hard’ Ronsenaar in hart en nieren. Al weet hij dat zelf niet. Dat komt zo. Langs mijn zomerse (?) fietsroute dwars door de duinen van Koksijde naar Oostduinkerke komt die ochtend een legioen rare rakkers voorbijschuiven voor de jaarlijkse Vierdaagse van den Ijzer. Wat je dan zoal ziet is een verzameling verwoede stappers. Groepsgewijze met vaste tred, een collectie Mars en een reep of twee Isostar Banaan in de heuptas, in Aigle-tenue. Kortom, de hele stappersmystiek. Waalse, Vlaamse en Duitse soldaten bruderlich bai-ein in camouflagepak met plunjezak. Stapliedekijns uitstotend van dat het toch zo schön ist van auf dem Welt zu sein. Zelfs in alleen maar regen, zonder zonneschijn. Hier en daar omkaderd door Militaire Politie. Want je weet maar nooit. Een conflictje om nen versch getapten 'Brugschen Zot' met teveel schuim ontaardt in deze lage Poldergebieden eer je het weet gauw tot het onder water zetten van de Ijzervlakte tot aan Steenkerke en de plezierhaven van Diksmuide.

En daar, tussen die bonte mengeling para’s en kaplaarzen, zie je dan één meneer helemaal in zijn eentje tussen de vaderlandsche troepen. Een wakkere stapburger uit Ronse, lichtelijk getooid en geschoeid. Als een hopliet onderweg van Sparta naar Athene. In groen t-shirt nog wel, met op de rug deze vermelding: ‘Ronse Wielerstad’. Bij nader toezien blijkt dat dus Charles Vanderbecken te zijn. Voilà. Zo zijn er dus ook nog. Ronsenaars die als ze over hun thuis spreken, geen overzees gebied bedoelen en die de kandidatuur voor de aankomst van de Ronde op hun dooie gemak en in hun eentje steunen.

Ik weet niet of het ons lukt met die Ronde. Er zou deze dagen over beslist worden. De pronostieken tussen Ronse, Oudenaarde of dan toch weer Ninove vinden met stijgende spanning hun weg naar de Facebookgroep ‘De Ronse van Vlaanderen’. Wat ik wel weet, is dat er in Ronse – tuupe- echt alles aan gedaan is om het te doen lukken. Een stevig dossier van Ronse Koerst. Veel enthousiasme van iedereen. En vooral een droomligging voor koers in en rond Ronse: zonder discussie dé wielerhistorische stad van dit land in de kering. Alles dus. We zullen nu zien wat het geeft.


Wat ik ook wél weet is dat zelfs de meest natte kille zomer van dit nieuwe millennium 'Ronse Op Scène' niet stuk krijgt. Het geniale idee van Peter Dhooge (foto) om Ronse één dag per jaar totaal muzikaal op de kaart te zetten, is uitgegroeid tot een niet meer te missen hoogdag van de rijke Ronsese activiteitenkalender.

Het was dus alweer klasse. Met dank aan Elvis en Chris Isaak zijn bijvoorbeeld de ‘No Jonnies’ erin geslaagd als Ronsese groep hun visitekaartje af te geven voor een beperkt doch zeer attent publiekje. Dat belooft voor de 'Effeta'-benefietavond waarover hieronder al iets meer. En dan Paul Michiels, de ene helft van Soulsister op de Markt. Absolute topklasse en een prima afsluiter voor een dag vol fel gesmaakte activiteiten alom. Get Ready voor het najaar, want dan komt wonderboy Michiels nog eens naar de Brouwerij (5/11). Mèt zijn spitsbroeder Jan Leyers en dus Soulsister.

Oh ja, als je het echt allemaal weten wil: het stadsbestuur gaat de oude Datragebouwen aan de Oude Vesten afbreken wat, naar een goed idee van raadslid Rudi Boudringhien, meer ruimte zal geven voor de alternatieve Markt in tijden van Ronse Kermis. Het Unizogebouw aan de Zonnestraat schiet ondertussen omhoog. En er komen verkeersdrempels op de doorgangsroute aan de Grote Markt tegen de snelheids- en andere duivels.

Nu misschien ook nog afgebakende fietspaden op de Kruissens, de Ninovestraat de Elzelesteenweg, de Zonnestraat, de Cesar Snoecklaan, de Oudstrijderslaan, de Ijzerstraat, de Olifantstraat, de Zuidstraat enzoverder enzovoort en Ronse wordt met of zonder Ronde van Vlaanderen helemaal een echte wielerstad of met andere woorden : Ronse Wielerstad, Plan B...

Op 7 oktober is er in de Muziekacademie al een eerste (echt) Groot Verkiezingsdebat met àlle partijen. Misschien kan het daar aangekaart worden door de moderator van dienst. ’s Anderendaags is er in de Volksbond een nog grootsere Benefietavond voor Effeta. Dat is de werking die de Ronsese aidspatiënten (in het voormalige klooster van de Arme Klaren) aan hun maandelijkse 1.000 euro medicatie helpt te geraken. (8 oktober. Steunkaarten 5 euro).


Tegen die tijd is ook de nieuwe Tavi Revue ‘Tavi Buirgemiester’ (op de foto met rood strikje...om de hals) helemaal uit de startblokken en gelanceerd met een dubbele presentatie-‘Swarei’ (24-25 september). Ook in de Volksbond, weliswaar enkel voor de abonnees van Theater Voor Taal & Volk maar die nieuwe abonnementen stromen binnen vandaar dus de dubbelswarei.

Dan ligt de nieuwe CD van 'De Gevuigoode Mandolinen' er eindelijk. De titel beantwoordt totaal aan de betrachtingen van al de mensen hierboven die tuupe vuir Ronse ijveren voor de Renaixance van onze geliefde stad. ’t Kloert ien Ronse.