15 oktober 2011

BLOG NOTE


13 oktober 2011

CHARTER VOOR RONSE

NA ZINDERENDE ZONDAG 9/10/11: WAT NU?













'TUUPE VUIR RONSE' is een Onafhankelijke Alliantie van en voor allle Ronsenaars en niet-Ronsenaars die van Ronse houden en samen willen gaan voor de Renaixance van een gastvrij tolerant en taalhoffelijk Ronse Stad met Uitzicht op de wereld van nu en morgen, partner van de Eurometropool Lille-Tournai-Ronse-Kortrijk.

De alliantie (die alleen al op Facebook als groep meer dan 1300 leden verenigt) wordt gedreven door het vertrouwen in de toekomst van Ronse. Het is aan de bestuurders van Ronse om uit te maken welk wettelijk (taal)kader ze daartoe willen maar het is aan hun kiezers, dus aan elke Ronsenaar individueel, om te bepalen wie ze daartoe mandateren en om wat te doen.

Voor de a-politieke alliantie 'Tuupe vuir Ronse' zelf primeren vanuit de vrijheid van opinie van eenieder vooral de veiligheid, de vredige verdraagzaamheid en de oprechte taalhoffelijkheid.

Tuupe vuir Ronse is vandaag het constructief gemeenschappelijk Ronsies draagvlak van waaruit de Ronsese bestuurders en trendsetters onze geliefde stad dag na dag, step by step beter en (nog) mooier maken.

'Tuupe vuir Ronse' doorbreekt het doemdenken met een a-politieke - maar daarom zeker niet minder maatschappelijk relevante - nooit eerder geziene golf van vastberaden Ronsies voluntarisme


BLAUWDRUK VAN HET
CHARTER VOOR RONSE


° Maximale veiligheid voor alle Ronsenaars.
Thuis, op straat, in de bank.
° Gastvrije maar klare afspraken met eenieder die in Ronse komt leven en
een (opr)echte dialoog daarover met de nieuwe Ronsenaars.
° Een fraaie, serene en propere stadskern.
° Dringende aanpak en relance van het winkelcentrum in de binnenstad.
° Doorsteek van Markt tot Marktje.
° Renovatie van het ‘Oude Vrije’ met vrijwaring van ons mooiste erfgoed.
° Zinvolle herbestemming van de Oude Sint-Martinus.
° Respect en zorg voor het duizendjarige Fiertel-Werelderfgoed.
° Ronsies STOP- Plan: vlotter en veiliger verkeer voor Stappers, Trappers,
Openbaar vervoer en Personenvervoer.
° Taalhoffelijke stad, correcte invulling van het wettelijk taalstatuut.
° Ronse als partner van de Eurometropool Kortrijk, Tournai, Lille.
° Verdere onsluiting.
° Stadsvriendelijke industriële en ambachtelijke ontwikkeling.
° Permanente druk op en dialoog met alle Ronsese gekozenen zonder uitzondering opdat ze steeds het algemeen belang van alle Ronsenaars doen primeren boven extreem populisme, electoralisme, eng partijpolitiek cliëntelisme, persoonlijk politiek carrièrisme en eigenbelang.
° Permanente promotie van ons geliefd Ronse buiten de stadsgrenzen.

Deze lijst is niet beperkend. De blauwdruk van dit 'Charter voor Ronse' wordt nu na het succes van 'Zinderende Zondag 9/10/11' de komende weken verder uitgewerkt en verfijnd. Tuupe!

TUUPE VUIR RONSE

BELEEF HIERONDER
DE HERGEBOORTE
VAN ONS GELIEFD RONSE


Optocht Geweldig Ronse 9/11/2011 from Conrad Deblauwe on Vimeo.


DIT IS HET BEGIN
NU DOORGAAN
LEVE DE RENAIXANCE
TUUPE VUIR RONSE.

NEN NIEVEN DAAG

1.

Van geluk mocht ik spreken dat ik de oorlog niet had gekend. Zou ik me wel zonder al die poret smijten op wat de pot schafte. Tot mijn puberteit was ik totaal-vegetariër avant la lettre. Ik walgde van de mergpijp die ik dobberen zag in de vetogen van de ketel. Het kleinste stukje vlees dat ze stiekem in mijn kroketten draaiden pitste ik eruit. Duwde ik onder tafel in de natte muil van Youki onze hond die hierdoor helaas later op de dag weer van de tapijtklopper krijgen zou vanwege overvoeding en onzindelijk gedrag op het parket van de veranda.

Zelfs de préparé van de Charcuterie Ardennaise kotste ik er weer uit: diep in de besloten tuin van onze thuis aan de Steenbrugge verdoken achter het rood-witte duivenhokje van steen op zijn onnozele paal van beton.

Hoe durfde ik de heerlijke spijzen die ons door de milde hand van God werden geschonken zo ‘vermuussen’? Wist ik wel wat een kilo préparé kostte? Had de missiepater me niet verteld dat er in Katanga kindjes waren die al blij zouden zijn met mijn ieketiezen voor de karpers van de Durenne? Wist ik wel dat ik niet meer groeien zou zonder vlees?

Dat laatste vond ik een slag onder de gordel. Uitgerekend nu ik ’s avonds in bed van alles in sneltempo tot groei zag komen onder mijn verhaal van Guust Flater. Net zoals mijn maats van het College wou ik kunnen meepraten als ze weer eens de statistieken van hun prestaties evalueerden. Net zoals mijn maats wou ik op de schoolkoer overleggen wat we erover zouden vertellen aan de geilaard achter die gaatjes in zijn biechtstoel. Hoe gek we hem zouden krijgen met onze verzonnen verhalen. Hoever we hem tot de waanzin van zijn verlangens drijven zouden. Kilo’s préparé nam ik van dan af tot mij. Met Pickles van Blackwell en pikante Engelse saus.

Ik weet niet of het er nu nog staat in de tuin van het huis aan de Steenbrugge, het duivenhok van grootvader. Ik heb er nooit duiven zien vrijen zoals ik ze hier nu deemoedig buigend voor mekaar bezig zie bovenop de treurwilg vanuit mijn schrijfkamer op Broeke waar de puien nog immer kwaken en de mensen van het Buurt Informatie Netwerk waken. De duiven van toen zaten meer te konkelfoezen op het dak van het fabriekje van Léon Dedonder ernaast. Het belachelijk huisje was hen te min. Of ze zaten van hun bekjes te geven tegen de afscheid nemende zwaluwen, op de muur van de fabriek Cambier erachter.

Ik heb er nooit duiven zien vrijen zoals ik ze hier nu deemoedig buigend voor mekaar bezig zie bovenop de treurwilg vanuit mijn schrijfkamer op Broeke waar de puien nog immer kwaken en de mensen van het Buurt Informatie Netwerk waken.

Zoveel dingen zijn zo snel passé. De Watermolen van de Watermolenstraat. Het kasteelhuis van Cambier. Zelfs Electro Carlier ligt nu tegen de vlakte. Alleen Reddy Kilowatt blijft overeind.

Ik vond het jammer dat ik hem gemist had de oorlog. In Stuka drie salto’s draaien. Dan als The Red Baron neerduiken op het verzameld burgerdom van het Mouroitplein om er ’t Woaf Vaan Mootie uit haar huiselijke beschetenheid te blazen. Maar helaas kwam ik te laat voor het heldendom. In die jaren gebeurde er nauwelijks wat. Hooguit een Rus die zijn schoenen uitklopte op het spreekgestoelte van de United Nations. Summertime Blues was het. Ik was een kind van de weelde. Besefte ik dat wel? Met mijn Marklin, mijn Dinky Toys, mijn Jokari en al mijn ‘speeldings’ van bij Bouton aan de Kliene Kirke?

Ik heb hem dan maar zelf nagespeeld op zolder met mijn broers en neven, de oorlog. Oude gordijnen gespreid over de ping pong-tafel. Vanuit mijn Nautilus naar haaien en mensen gezocht. Vaak was het onderscheid niet duidelijk, zo 20.000 mijlen onder zee. Daarna mijn basketbal naast het net gaan gooien onder de kastanjelaars van de Steenbrugge. Nu verdwenen en vervangen door een Boulevard of Broken Dreams.


Nen Nieven Daag. En ’t Kloert ien Ronse.’
Over Leven als Ronsenaar. (Vervolgt).

10 oktober 2011

RONSIES BREAKING NEWS

DEN DUVOO VAN DE FIETOO
LUUPT LOOS
EN IE MOKT TAVI ZIEN HUUFD ZOOT...










(Ien Roonse ees dat iet. Da vinde nieverst niet).

RENAIXANCE IN BEELD

EN 'T KLOERT IEN RONSE...
















Foto's: Met dank aan Johan De Bleeker.

09 oktober 2011

9/10/11: RENAIXANCE VAN RONSE




Met een rustige wandeling van Markt tot Marktje hebben meer dan 1000 Ronsenaars ons geliefd Ronse haar gekrenkte trots teruggeschonken. Het was van de sixties van vorige eeuw geleden dat de Ronsenaars nog zo massaal de straat op kwamen. Toen ging het om taal. Vandaag is de taal van Ronse die van het hart.

Hiermee fluit Ronse massaal jarenlang georkestreerde negatieve beeldvorming over deze stad terug. Dit is het warme duizendvoudige antwoord van Ronse op systematisch ingedramd doemdenken.

Dit is waar wij Tuupe Vuir Ronse de afgelopen zes jaar hebben van gedroomd u en ik, fidele lezer.

Je werd er als Ronsenaar stil van. Wie altijd in het goede het ware en het schone van deze stad is blijven geloven, kreeg vandaag van de jonge generatie een formidabele booster cadeau. Mèt muziek er bovenop.





De terechte repliek van de door 'Terzake' geschoffeerde en getackelde burgervader van Ronse ging elke Ronsenaar recht naar het hart en werd dan ook spontaan onthaald op een massale ovatie. Daar, precies op de plek waar heel Ronse door een stukje riooltelevisie was vernederd en de mensen van ter plekke tegen eigen beter weten in werden misbruikt in een nummertje slecht 'info-tainment'.

Dit antwoord van Ronse is uniek. Dit is hier nooit voordien gezien. Dit gaat om de diepste belangen van dit mooie Ronse. Dit gaat om waar de Ronsenaars echt voor staan. Vandaag heeft Ronse zijn ware echte onvervalste identiteit terug.

Dit is het warme duizendvoudige antwoord van Ronse op systematisch ingedramd doemdenken.








Wat dit alles zo mooi maakt, is dat dit schitterend antwoord op de vermaledijding en vernedering van Ronse georganiseerd is door de nieuwe jonge generatie. Via de nieuwe sociale netwerken. Overheen àlle geschillen waarmee de Ronsenaars de afgelopen jaren vruchteloos tegen elkaar zijn opgezet. Niet de printmedia en zeker niet de televisie hebben Ronse vandaag teruggebracht waar Ronse hoort te staan op de kaart der Vlaamse Ardennen. Maar de jonge Ronsenaars van hier, met hun netwerken van vandaag.

Ontroerend mooi om zien en horen hoe zij de toekomst van hun stad terug opvorderen. De doemdenkers zijn er met hun haatdiscours en hun eindeloos herhaald negatief deuntje aan voor hun moeite.

Vanaf vandaag eist Ronse de titel van parel der Vlaamse Ardennen weer op. En de eis komt van de jongeren. Vandaag is de parel weer gaan schitteren. Ronse heeft na deze 9/10/11 zijn toekomst terug. De Renaixance begint nu.

(Foto's: Met dank aan Stijn Delabie & Koen Lauwereyns)