29 juni 2012

TOEVALLIG HEDEN

ELEMENTAIRE DEELTJES

‘Steefie, weet gij al wa da poepen is?’

Het was een dag als deze. Veelbelovend. Twee maanden vakantie voor de boeg. En vanochtend al meteen een super programma. Eerst om sigaretten op onze weg naar school. Hij groene Michel zonder. Ik Gold Leaf met filter. Daarna proclamatie in de turnzaal. Bollen mikken naar blik aan kraampjes op het schoolfeest. Dan naar De Vuilhoop. Liters limonade met muilentrekkers. Decameters zwarte elastiek van bij Schele Fons.

Bij 'poepen' dacht ik aan 'kletsen' op je kont. Na de bevrijding der parkieten uit de grote volière.

‘Ja. Kletsen op uw gat.’

Hij bekeek me als was ik een hottentot in het Kongodorp op de Expo’58. Stelde voor dat we onze schoolroute wijzigen zouden. Langs de Oude Dragonder door het Fabrieksstraatje. Daar zou hij onthullen ‘wa da poepen is’.

‘Eerst kruipen uw ouders bijeen’.
‘Dat zal niet gaan’, onderbrak ik hem.
‘Hoe neen ?’
‘Neen’.

Hij bekeek me alsof mijn vader er vandoor was met Georgette Paraplu.

‘De mijne doen het elke avond, als ze denken dat ik slaap’.

'Ah bon?' zei ik. Achteloos. Al wist ik bij de Heilige Antonius niet wat hij bedoelde met ‘het’.

‘Ik hoor ze dan veel leute hebben, terwijl ze denken dat ik al slaap.’

‘Mijn vader is dood’, zei ik.

(Mijn moeder viel elke avond in slaap met ‘Nous Deux’ of 'Intimité', boekskes die ik voor haar diende te halen bij René Messiaen naast de Christen Volksbond).

Met linkerduim en wijsvinger maakte hij een cirkeltje. Liet dan de rechterwijsvinger op en neer dansen in het nulletje.

‘Zo’, zei hij.

Ik haalde de schouders op. Deed alsof hij me niks leerde wat kon bijdragen tot mijn algemene ontwikkeling. Op mijn kamer had ik toch de tien delen staan van 'Zoek Het Eens Op'. Of niet soms? We kwamen nu en dan op elkaars kamer voor de uitwisseling der huiswerken. Hij had een prachtige nieuwe kamer: met boekenkast van bij Meurop.

Voor wetenschappen en wiskunde was hij de absolute genius van de klas. Zeg maar: van alle klassen. Van de hele school. Later zou de deeltjesversneller van Genève voor hem geen enkel geheim kennen. Gaandeweg verloren we mekaar uit het oog. Maar toen ik ‘Elementaire Deeltjes’ van Michel Houellebecq las, moest ik voortdurend aan hem denken.

Gisteren zag ik hem terug. In het journaal. Met allemaal andere kernfysici introduceerde hij Prins Filip in de geheimen van het geavanceerd kernonderzoek. Even leek het me of hij met de linkerduim en wijsvinger een cirkeltje maakte en met de rechterwijsvinger...

Het zal mijn imaginatie geweest zijn.

‘TOEVALLIG HEDEN.’ Roman online.

28 juni 2012

VRIJSPRAAK IN AFFAIRE POLITIEKAZERNE

HEET VAN DE NAALD: AFFAIRE RESECO
LUC DUPONT, POL KERCKHOVE
EN STADSSECRETARIS LINDA VANDEKERKHOVE
GAAN VOLLEDIG VRIJUIT
.

'T KLOERT IEN RONSE

Recht is eindelijk gesproken en geschied. Burgemeester Luc Dupont, stadsecretaris Linda Vandekerkhove , schepen van Financiën Pol Kerckhove en zakenman Jean-François Dopchie zijn na 12 jaar procedure - jaren van kommer en kwel- eindelijk totaal vrijgesproken in de zwaar politiek verziekte affaire van de politiekazerne.

Wat we voor alle betrokkenen in het bijzonder en voor alle Ronsenaars altijd hebben gehoopt is nu - na een tergend trage en politiek verzuurde - procedureslag eindelijk een feit. Vrijspraak voor alle betrokkenen in de zogenaamde 'affaire van de politiekazerne'. Dat verneem ik vanavond uit goede bron van één van de vrijgesprokenen zelf.

Deze zogenaamde Reseco-affaire, naar een gebouw palend aan de voormalige rijkswachtkazerne in de Kasteelstraat, heeft door haar lange nasleep de Ronsenaars heel wat geld gekost. Burgemeester Luc Dupont deed nochtans van bij het begin exact wat de hogere overheid van hem toen verwachtte : de beste, snelste en goedkoopste oplossing zoeken voor de nieuwe huisvesting van de eengemaakte politiediensten. Hij handelde als een goed bestuurder van Ronse. Hij werd daarbij echter keer op keer zwaar getackeld: als politicus. Totaal ten onrechte, zo blijkt nu en vindt de rechtbank nu in haar definitieve vrijspraak.

Voor Luc Dupont komt dit, op een boogscheut van de verkiezingen niks te vroeg. Een opsteker van formaat alleszins. De rechtvaardigheid haalt het vandaag op al de rest. De betrokkenen kunnen dus nu met gerust gemoed verder aan de slag voor onze geliefde stad. 't Kloert ien Ronse.

Proficiat aan alle 'vrijgesprokenen'. Tuupe vuir Ronse.

27 juni 2012

POLITIEKE COMEBACK VAN HET JAAR

BERNARD VAN DEN DAELE LIJSTDUWER N-VA RONSE
DE MAN DIE ALS SCHEPEN OPSTAPTE VOOR DE KLOEF



Bernard Van Den Daele, gewezen schepen van Openbare Werken van de CD&V wordt de lijstduwer van de Nieuwe Vlaamse Alliantie. Ik geef de lezer deze primeur op gezag van de betrokkene.

Bernard Van Den Daele was de eerste Ronsenaar om als toenmalig CVP-kopstuk van Ronse voor een volle Brusselse Magdalenazaal, al in de tijd van Martens-Tindemans, te pleiten voor een duidelijke identiteit voor Ronse. Ik was er toen zelf als Wetstraatverslaggever getuige van hoe hij dat met weinig woorden con brio deed. Van Den Daele zou later ontslag nemen als schepen van Openbare Werken van Ronse omdat hij de al te voorspelbare sociale woningpolitiek van de socialisten met alweer een nieuwe wijk op de Kloef en een uniforme woonkazerne tot in het hart van Ronse niet pikte. Zijn salaris als schepen stortte hij terug vanaf de dag van zijn ontslag. Een man die politieke ethiek hoog in het vaandel draagt.

Vandaag staat hij helemaal achter het Strategisch Plan van Luc Dupont en diens inzet om met de Stadstuin de betere tweeverdieners aan te trekken. Naar eigen zeggen heeft hij zich echter laten overtuigen door het enthousiasme van een jonge N-VA- ploeg die vooruit wil met Ronse. Bernard Van Den Daele, advocaat en gewezen stafhouder respecteert volmondig en openlijk de inzet voor Ronse van Luc Dupont. Zondag was hij aanwezig op 'Komen Eten met Luc’ waar hij Dupont zelf op de hoogte bracht van zijn keuze en zijn terugkeer naar de Ronsese politiek. Raar, maar zo zit Bernard nu eenmaal in elkaar.

Van Den Daele verwijderde zich in de loop der jaren van de CD&V die naar zijn mening Ronse in de sixties heeft losgelaten en overgeleverd aan de socialisten. Hij verwijst hiervoor naar Jan Verroken. Ook nationaal zint het gedoe van een ‘gids’ als Jean-Luc Dehaene hem niet. Van Den Daele wil Luc Dupont nu steunen vanuit zijn nieuwe politieke formatie in Ronse.

Met de eigenzinnige laat staan dwarse Bernard Van Den Daele keert ontegensprekelijk een eminence grise terug naar de Ronsese politiek. Ongetwijfeld een voltreffer voor voorzitter Paul Carteus en zijn ploeg. De sportieve zeventiger Bernard Van Den Daele is lid van de Marnix en verwoed tennisser van ’t Park Lagache.

KRONIEK VAN EEN MACHTSWISSEL

EXITSCENARIO VOOR ROOD IN RONSE
DOOR DE NIEUWE VERRUIMDE ALLIANTIE


1. Luc Dupont (CD&V) schrijft, volkomen buiten medeweten van zijn socialistische coalitiepartner (SP.A) een brief naar Leterme waarin hij de voluit Vlaamse identiteit voor Ronse en de afschaffing van de faciliteiten claimt.

2. In een woelige stemming over zijn brief haalt Dupont een wisselmeerderheid bij Vlaams Belang en Open VLD op de oppositiebanken.

3. De CD&V-schepenen laten voor het eerst eentalig Vlaamse naamstraatbordjes aanmaken. Het eerste is dat van de nieuwe Cypriaan de Rorestraat aan ’t Marktje. De socialistische schepenen reageren furieus, het bordje wordt weer weggehaald.

4. Als nieuwe voorzitter van de sociale woningmaatschappij ‘De Nieuwe Haard’ in opvolging van voormalig socialistisch burgemeester Walter Kerckhove ontslaat Luc Dupont de directeur van de maatschappij - van notoire socialistische signatuur- op staande voet om 'zwaarwichtige redenen'. Voor alle duidelijkheid: een ontslag dat door betrokkene tot op vandaag wordt aangevochten en redenen die het onderwerp zijn van juridische betwisting.

5. In volle lijstvorming voor 14 oktober haalt CD&V Groen binnen op een georkestreerde ‘persconferentie’. De niet-verkozen Groen-kopman zetelt in de gemeenteraad met een stoel gekregen van de SP.A-coalitiepartner.

6. Verkiezingen. Dupont scoort goed dank zij zijn gezag als burgemeester, zijn visie, zijn vele verdienstelijke realisaties en als drijvende kracht achter het bestuur. CD&V kan zich min of meer handhaven. Gunther Deriemaker wordt stemmenkampioen van Ronse en de SP. A is de grootste partij. De Liberale Unie doet het goed. De zelfverklaarde ‘niet-ethnische Vlaamse Nationalisten’ van de Nieuwe Vlaamse Alliantie scoren fors in Ronse zoals overal elders in Vlaanderen. In Ronse vooral ten koste van de hardcore nationalisten van Het Vlaams Belang.

7. De CD&V sluit daarop prompt een ‘Nieuwe Ronsiese Alliantie’ met de N-VA en de Liberale Unie. Verbijstering en hevig protest bij de socialisten. Gunther Deriemaker eist als stemmenkampioen het burgemeesterschap op maar moet er lijdzaam op toezien hoe de socialisten na een halve eeuw onafgebroken macht in Ronse op de oppositiebanken belanden naast Vlaams Belang.

8. Luc Dupont blijft – nog een tijd - burgemeester. Als diens gedoodverfd opvolger en sterke man van de CD&V wordt Jan Foulon diens Eerste Schepen. Joris Vandenhoucke scoort zeer goed, groeit door als schepen en krijgt er behalve Cultuur ook nog Sport bovenop. Abderrahim Lahlali wordt de nieuwe schepen van Integratie. Wim Vandevelde wordt schepen van Immaterieel Erfgoed en Renovatie van de Oude Vrijheid. Achnes Van Crombrugge wordt schepen van schouwvliegen. Ignace Michaux schepen van rechts(wege). Rudi Boudringhien wordt schepen van Toerisme, Tom Deputter van Financiën. Isabelle Raevens en Natacha Meeuws verdelen het Schepenambt van Sociale Zaken en het voorzitterschap van het OCMW onder mekaar en zorgen voor grendels in Het Sociaal Huis. Patrick Dedobbeleer wordt Schepen van Feestelijkheden. Wouter Stockman wordt schepen van groene en goddelijke aangelegenheden.

9. De voorlopig nog geheime lijstduwer van de N-VA ( zijn naam komt zo) maakt een opmerkelijke comeback in de Ronsiese politieke arena. Na enig aandringen wordt hij als nestor en wijze grijze eminentie de nieuwe Voorzitter van de Gemeenteraad in opvolging van Jan Foulon.

10. Na wat zoekwerk en netwerken vinden Pol Kerckhove en Gunther Deriemaker professioneel onderdak via de tentakels van de broederschap en de partij. Nedia Gmati-Trabelsi gaat voluit aan de slag als juriste in Ronse. Erik Tack blijft zichzelf.

En uw dienaar? Stopt met politieke verslaggeving maar niet met zijn vermaledijde blog. Pent nog wat Toevallig Heden. Wordt op de niet veilig afgebakende wielerpaden van Wielerstad Ronse bauvenop den Hutond gegrepen door een zware camion onderweg naar het stort van Louise-Marie. Laat zich - incognito - uitstrooien (zoals de poeiersuiker op de smoutebollen van de kermis) op de ligweide bauvenop den Hugerleucht. Voor eeuwig dromend van een echt 'Tuupe Vuir Ronse' van alle Ronsenaars bijeen. Genietend middenin het groen van deze stad met uitzicht. Wachtend tot dat 't kloert ien Ronse. Door eenieder terecht vervloekt en verwenst om zijne geschriften. Zodus: iedereen content. Alles went.



25 juni 2012

ANDERS EN BETER

ALLOCHTONE KANDIDATEN GAAN VOORTAAN VLAAMS
LAHLALI EN MARZOUKI HEBBEN HET BEGREPEN:
NU NOG DE VOORZITTER ZELF.

‘Du choc des idées jaillit la lumière’.


Abderrahim Lahlali en Safia Marzouki, de twee allochtone kandidaten voor de Ronsese CD&V, zullen voortaan enkel nog eentalig in het Nederlands communiceren .

‘We hebben ons initiatief om een zo breed mogelijk kiezerspubliek aan te spreken wat verkeerd ingeschat. In de toekomst voeren we onze campagne nog alleen in het Nederlands.’

Dat meldt Abderrahim Lahlali vanochtend zelf in Het Laatste Nieuws. Lahlali en Marzouki nodigden vrijdag hun achterban zowel in het Nederlands als in het Frans uit voor de opening van hun campagnehuis in de Elzelestraat 19. De ruchtbaarheid die ik hieraan gaf, veroorzaakte een nooit eerder geziene stormloop op deze blog. Mijn standpunt hierover werd me – vrij en ver van alle partijpolitiek - exclusief ingegeven door de louter logische constatering van de totaal onhoudbare tegenstelling die aldus ontstond.

De openlijke contradictie tussen de ronduit Vlaamse koers – met vraag om afschaffing van de faciliteiten - die burgemeester Dupont terecht claimt voor Ronse, ondermeer in zijn brief naar Leterme, en de hier alweer nieuw gecreëerde perceptie van tweetaligheid van de kandidaten in hun werftocht naar de allochtone kiezer. Dit alles mèt logo van CD&V.

Dat ze dit deden buiten medeweten van de partij kan geen argument zijn en zegt dan alles over de zwakte van een voorzitterschap dat de partij al een tijd op regelrechte ramkoers zet. Dat ze dit deden als privépersonen, zoals CD&V-voorzitter Leo Verstichel de Ronsenaars nog vruchteloos probeerde wijs te maken in de krant was gewoon te gek voor woorden.


De brief van de kandidaten verwekte op slag het déja-vu-gevoel van de sixties en diepe verontwaardiging om een - door elke tolerante Vlaamse Ronsenaar - oprechte Vlaamse taalhoffelijkheid tegenover alweer dat gemakzuchtig bestendigen van verpampering verwekkende miskenning van de taal van Ronse om plat opportunistisch politiek eigenbelang. De perversie van 'Tuupe vuir Ronse' op basis van eerlijke afspraken omtrent taalhoffelijkheid.

Zoals ik het eerder al schreef sloeg dit initiatief ook CD&V kringen zelf in als aan tijdbom naar de verkiezingen. Een cadeau aan de twee nationalistische partijen N-VA en Vlaams Belang en het grote gelijk voor alle 'bilinguisten' en francofonen die hier ooit door diezelfde CD&V waren geweerd of bestreden om hun unitarisme of hun status quo-inertie, avec section Française. De melding van een apart campagnehuis werd bovendien door heel wat fidele Volksbonders totaal niet gepikt en beschouwd als een regelrechte belediging aan alle Volksbondpioniers die gestreden hebben voor de ontvoogding.

Tot vrijdag hingen er aan de ramen van dat campagnehuis in de Elzelestraat ook tweetalige affiches. Die affiches zijn inmiddels verwijderd.

VERSTICHEL EN CD&V RONSE : HET WERKT NIET

Dat de kandidaten nu hun 'verkeerde inschatting' lees maar hun blunder van formaat inzien, siert hen. Al hadden ze ook geen andere keuze en dit hadden ze vooraf kunnen weten. Zoniet: dit had hen dienen gezegd te worden. Aan hen nu om het puin van de collaterale schade te ruimen.

Maar ook aan CD&V voorzitter Leo Verstichel om de verantwoordelijkheid voor zijn stilaan onoverzichtelijke rij blunders onder ogen te zien en er zelf de verantwoordelijkheid voor te dragen. Twee kandidaten laten blunderen en dan zand erover? Iets te simpel.

Dat je als voorzitter de groene zetel pikt van je coalitie-partner en de a-politieke optocht voor een Geweldig Ronse doodleuk politiek recupereert om allochtone kiezers te bekoren, maakt blijkbaar deel uit van de 'nieuwe waarden' die worden geëtaleerd. Dat je van je communicatie een puinhoop maakt en daarover 'diverse' variaties op de waarheid verkondigt à la tête du client, is zo te horen meer een probleem voor de kandidaten onderling binnen de partij zelf. Maar dat je de geloofwaardigheid van je partij helemaal overboord gooit en elke tolerante Vlaamse Ronsenaar - inbegrepen de Vlaamssprekende allochtone Ronsenaar zelf die veel moeite doet om zich te integreren - zomaar schoffeert dat is er ver, te ver over. Je kan niet eindeloos in de schaduw schuilen voor de bui(l)en. In het Frans: à bon entendeur salut. Tuupe vuir Ronse.


(Foto: 'Komen eten met Luc'. Met dank aan Etienne Van Lerberghe).