16 december 2013

BLOGBOEK

DE KAMPIOENEN
VAN DE VOORTREFFELIJKHEID




Marijn Devalck (alias Marino Falco, alias Balthazar Boma) out zich in een tot dusver nog onbekende rol van hem: als logebroeder. We zien hem op televisie in smoking met zijn voorschortje middenin het decorum van zijn loge-atelier. Une chapelle sans dieu ni maître. Hier worden geen afspraken geregeld, zegt de schepen van Brakel. En iedereen die hem gelooft. Al is geloven een relatief begrip waar het om logebroeders gaat. Logebroeders beitelen immers aan hun eigen vervolmaking en zoeken het licht in de duisternis. Ze verheffen zichzelf tot Kampioenen van de voortreffelijkheid.Ook overal verkrijgbaar in strips.

‘Hoe kun je liberaal zijn en GAS-boetes aanvaarden? Christen-Democraat, en gratie als een ouderwets concept zien? Socialist, en politieke benoemingen verrichten? Politici vergaat het zoals sommige theologen. Zij geloven zelf niet in de ideeën die ze voor iedereen toegankelijk willen maken. Het is niet waar dat er geen liberalen, christen-democraten of socialisten meer zijn. Wel dat er nauwelijks nog politici van die strekking overblijven. Politieke partijen verschillen niet van voetbalploegen. Het transferseizoen is volop bezig. De rijkste clubs huren elders gekweekte talenten in. Bij afwezigheid van een ideologie is dat geen enkel probleem.’
(Rik Torfs, KUL-rector).

Ecrire est une cérémonie très étrange où l’écrivain fait semblant d’être seul tout en sachant qu’une foule invisible et silencieuse se tient dans la meme pièce’.
(Dany Laferrière. Journal d’un écrivain en pyjama).

‘Luiheid en lafheid zijn de redenen waarom zo’n groot deel van de mensen, ook al heeft de natuur ze al lang vrijgemaakt van de leiding van anderen, toch graag hun leven lang onmondig blijft. Om dezelfde redenen is het voor anderen zo gemakkelijk om zich op te werken als hun hoeders.’
(Immanuel Kant).



Is vriendschap een illusie? Wat zou ze. De illusie is te denken dat vriendschap alle ravage van het leven zomaar trotseren kan zonder blijvende schade. Ware vriendschap blijft altijd overeind. Gaandeweg worden de littekens, aangebracht door de stoorzenders, de vele eretekens ervan.

Privé serenade voor zijn papoe. Hij speelt Jingle bells en Stille Nacht onder de kerstboom. En alles wordt mooi. Haast zich dan met zijn sax naar zijn muziekles. Ik oefen And so this is Christmas in, op mijn muilschuivertje. War is over. Muziek verzacht mijn stramme leden.